De Engelse filmkeuring heeft er een blok aan het been bij. Het nieuwe videolabel Screen Edge heeft negen films uitgebracht, die een aangename mengeling van underground horror, kannibalisme en SF-satire beloven te zijn.
De seriemoordenaar-film TRANSGRESSION werd de toegang tot Groot-Brittanië geweigerd door rechtschapen douanebeambten die zich voor de gelegenheid de functie van filmkeurders toeëigenden. Nu moet de film het doen met zeven minuten mens en tepel minder en een ingrijpende hermontage. Als de censuurmessen dan toch geslepen moesten worden, hadden de heren beter de religieuze toespelingen en de citaten uit het werk van Nietzsche en Baudelaire kunnen verwijderen. Bijna onverteerbaar is de apotheose, waarin het vastbinden van een personage op de electrische stoel wordt doorsneden met beelden van een kruisiging. Deze pretentieuze toevoegingen overschaduwen de goedbedoelde opzet: voordat hij aan de film begon heeft DiPaolo meer dan tweeduizend bekentenissen van seriemoordenaars op video vastgelegd.
TRANSGRESSION volgt een seriemoordenares in wording, een TV-journaliste die in de ban raakt van een moordenaar. Als ze door hem ontvoerd wordt krijgt ze zijn beulskapje opgezet, terwijl hij op de achtergrond de onheilspellende woorden spreekt: “Now you understand.” Ze verruilt onmiddellijk haar mantelpakje voor een SM-uitdossing en begint aan de slachting van haar minnaars. Toegegeven, na HENRY en SCHRAMM is het ook moeilijk om nog een zinvolle invalshoek te bedenken.
In het op video gedraaide ADDICTED TO MURDER kan wederom een man het moorden niet laten. De enige vertrouwenspersoon is zijn minnares. Helaas is zij een vampier die hem nog verder het verderf in sleurt. Een leuke bijkomstigheid van het vampirisme is dat hij haar eindeloos kan vermoorden; eerst met een mes, dan met een föhn in het bad en, al ietwat vermoeid, met een kettingzaag. Deze vondst blijkt de enige boeiende in de film te zijn. Nadat hij ook nog eens een succubus heeft ontmoet, kabbelen de bloederige sexscènes wat voort, terwijl het einde nog een dieptepunt in de kunst van special effects in petto heeft.
Op de aftiteling wordt het Monster Making Journal bedankt; je vraagt je af waarvoor. Screen Edge is een zijtak van Visionary, pionier op muziekvideo-gebied en videodistributeur van undergroundfilms als THE GUN IS LOADED van Lydia Lunch. Het label voert als slogan Nothing Like Hollywood, wat een totaal overbodige, zelfs irritante toevoeging is. Met zo’n staat van dienst is het een zwaktebod om de films aan te prijzen als afwijkend van Hollywood; het underground-genre zou dit eigenlijk niet meer nodig moeten hebben. En wordt het niet een beetje afgezaagd om films steeds maar weer ‘subversive’ en ‘disturbing’ te noemen, terwijl ze hoogstens shoquerend zijn voor mensen die dit genre toch al vol afschuw links laten liggen?
Di: Screen Edge. Copyright Mariska Graveland. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #25, juli/september 1996.
