Met een budget van om en nabij de 20 miljoen (Amerikaanse) dollars is PERFECT CREATURE de op twee na duurste Nieuw-Zeelandse film aller tijden. Het goede nieuws: het is aan de film af te zien. Het slechte: na een aanloop van maar liefst vijf jaar heeft PERFECT CREATURE de wereld (nog) niet op z’n kop gezet.
In de rubriek release dates op IMDB komen we maar vier (Engelstalige) landen tegen waar de film ergens in 2007 zal worden uitgebracht. Bezoekers van het Amsterdam Fantastic Film Festival konden ‘m vorig jaar al zien, toen de Nieuw-Zeelandse blockbuster als alternatief voor een uitgevallen titel werd ingezet. Maar van een opgewonden buzz in de wandelgangen was vervolgens weinig merkbaar. Misschien is het met zo’n titel ook wel vragen om moeilijkheden; too good to be true. En toch slaat PERFECT CREATURE in het subgenre van sf/horror met een gothic randje geen slecht figuur.
Anno 1969 ziet de wereld er heel anders uit dan we ons van journaal- en archiefbeelden herinneren. Niet de rebellie van hippies tegen het establishment is een bron van maatschappelijke onrust, maar de wankele balans tussen gewone stervelingen en ’the Brothers’, een gemeenschap van vampiers die een apart en (fysiek en moreel) superieur ras vormen. Ze zijn het product van eeuwenoude genetische experimenten die de wereld tevens de nodige dodelijke ziektes hebben opgeleverd. De taak van ’the Brothers’, die als een soort gothische hogepriesters in kolossale kathedraal-achtige gebouwen resideren, is het mensdom te beschermen tegen onheil. Wat ze er voor in ruil vragen zijn bloeddonaties. En zo presenteert regisseur Glenn Standring (THE IRREFUTABLE TRUTH ABOUT DEMONS) een boeiende variant op thema’s die eerder in UNDERWORLD en BLADE aan bod kwamen.
De look – art deco-achtige wolkenkrabbers waartussen een permanente nacht lijkt te heersen – is die van Gotham City uit de eerste Batmanfilms van Tim Burton, met dien verstande dat de tijd, of althans de technologische ontwikkelingen, hier anno 1920 lijken te zijn stopgezet. Het zich traag ontvouwende plot is helaas wat bloedarmoedig uitgevallen. Een van ’the Brothers’ gaat over de rooie en doet het ondenkbare: hij slaat aan het moorden. Maar deze Kain (Gregory) heeft ook een Abel (Scott), die samen met een politie-inspectrice (de onwezenlijk mooie Burrows) alles in het werk stelt om de vreedzame coëxistentie tussen mensen en vampiers te herstellen. De mythologie van ’the Brothers’ verdiende een complexere intrige, maar aan ambitie ontbreekt het Standring niet, en dat maakt toch nieuwsgierig naar zijn volgende film.
Copyright Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #73, voorjaar 2007.
