Vanavond om 22:00 op NPO3 is de nieuwe aflevering van Koolhoven presenteert te zien op NPO3. In de reeks krijgen zes diverse en veelbelovende filmmakers, begeleid door Martin Koolhoven, de kans om een middellange genrefilm te maken. Het einde van de reeks is nu in zicht met de vijfde aflevering, de dystopische film MEMORY DEALERS van Mila van der Linden.
De wereld van MEMORY DEALERS wordt geïntroduceerd door een reeks flikkerende titelpagina’s à la Gaspar Noé’s ENTER THE VOID. In dit universum bestaan heldere luchten niet, maar vinden mensen toevlucht in het hedonisme van het donker. Zo ook onze protagonisten, een zootje ongeregeld dat niets lievers doet dan hangen in hun geliefde bruincafé Loes. Burgemeester Teo (Milou van Duijnhoven) wordt geïnformeerd door de spreekbuizen van ‘the business’ dat ze bezig zijn met het creëren van een perfecte wereld, vrij van depressie en stress. Daarvoor moet de bevolking ‘The Great Rewind’ ondergaan, een collectieve hersenspoeling waarbij hun hele geheugen wordt gewist. Teo ziet hier niets in en ontvlucht de stad. Verscholen in een kruising tussen een landhuis en een boomhut gaan ze aan de slag met een tegengif voor de hersenspoeling.
‘The Great Rewind’ is een overduidelijke verwijzing naar de rechtse complottheorie van ‘The Great Reset’, en Van der Linden toont de ergste nachtmerries die wappie-georiënteerde figuren zichzelf voorhouden. Onder het bewind van de corporatistische staat wonen mensen in lege, witte appartementen, krijgen hun maaltijden toegediend in shakes en ervaren alles met een brede glimlach. ‘You’ll own nothing and be happy,’ precies zoals het WEF volgens de complotdenkers voor ogen zou hebben. Alleen zijn de helden die ten strijde trekken tegen dit autoritarisme niet bepaald boegbeelden van de traditionele normen en waarden die Orbán en Baudet met ziel en zaligheid verdedigen. De verzetsstrijders van MEMORY DEALERS zijn juist de mensen die zogenaamd meehelpen aan de val van het Vrije Westen. Teo, haar soort-van-ex Tiktak (Kanea Blokland) en de rest van het ensemble geven geen klote om gendernormen, en ze zien er allemaal spectaculair uit in de vele fenomenale outfits. Het acteerwerk daarentegen…
De optredens zijn behoorlijk houterig en botsen ongemakkelijk tegen elkaar. De groep helden ontbeert kameraadschap. Daarnaast is er een taalkwestie. Het zit er waarschijnlijk in dat naarmate onze samenleving meer en meer verengelst er ook meer Engels door onze alledaagse zinnen zal worden gestrooid. Dat is niet per se een probleem. Talen verrijken elkaar en bieden sprekers de mogelijkheid om zich met een breed scala aan termen uit te drukken. Maar de taaltoekomst in MEMORY DEALERS zou ervoor zorgen dat Frits Spits en René Appel van de Taalstaat per direct barricades in de straat opwerpen. De klunzige toevoeging van Engelse zinnen en woorden wordt naar mijn weten niet geëvenaard door een andere Nederlandse film, en dat zegt wat. De chemie tussen de acteurs ontbreekt al, veel dialogen komen neer op snauwpartijen, en die Mark Rutte-accenten maken het nog moeilijker te verdragen.
Jammer, want de in elkaar geknutselde sets en de video-effecten die rechtstreeks uit 2000 lijken te komen zijn heel leuk, en ook de soundtrack, die Van der Linden (onder alias Mila V) zelf produceerde, knoopt de boel goed aan elkaar. Het verhaal is verre van uniek, maar de focus op de queer nachtclubcultuur is een geweldige touch. MEMORY DEALERS voelt alsof je in de club hangt met een vriendengroep die elkaar al jaren kent en er niet van bewust is dat hun gekibbel niet charmant is. Neem me niet kwalijk als ik over mijn schouder al de uitgang zoek.
