Tom Kempton, tekenaar van animatiefilms, verdwaalt tijdens zijn wintersportvakantie en valt in handen van de gezusters Boulette. De één is een geschoffelde ballerina, de ander een sadistische variant op Berendien uut Wisp. ‘Kijk uit dat je geen vlekken maakt op het tapijt’, zegt de een tegen de ander. ‘Vlekken op het tapijt?’, vraagt Tom schaapachtig… En ja hoor: Vanessa en Ann Boulette blijken kannibalen te zijn en het is tijd voor het diner.
Wie zich met MAYHEM (in 2001 in de V.S. reeds uitgebracht als SUSPENDED ANIMATION) verheugt op een smerige kannibalenfilm staat een teleurstelling te wachten. De special effects stemmen diep treurig en de zusjes willen maar niet eng worden. Tom weet – in de eerste van talloze onwaarschijnlijke plotwendingen – de vrouwen te paaien door… hun portret te tekenen. Een scène waar de spanning natuurlijk vanaf druipt. Na amper een kwartier verdwijnen de mensetende zusjes zelfs helemaal uit beeld. Tom ontsnapt en de actie verplaatst zich naar New York. Daar zoekt hij de dochter van Vanessa Boulette op. Deze weet niets van haar afkomst en accepteert het aanbod om te poseren voor Toms nieuwste tekenfilmproject, dat (u raadt het al) gewijd is aan de zusjes Boulette. Meer wendingen volgen, meer onwaarschijnlijkheden. Het script slalomt bijna twee uur lang door en het wordt almaar onduidelijker waar regisseur Hancock (bekend van de semi-klassieker LET’S SCARE JESSICA TO DEATH uit 1971) naar toe wil. Wat begint als een film die in de verte doet denken aan MISERY, wil halverwege een psychologische thriller zijn; lijkt dan iets te willen zeggen over de erfelijkheid van moordlust en gaat uiteindelijk roemloos ten onder in woordrijk familiedrama wanneer moeder en dochter Boulette herenigd worden. * Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #66, p47.
