JURASSIC WORLD, het vierde deel in de Jurassic Park-franchise, staat momenteel op plek vijf van de box office-ranglijst aller tijden. Blijkbaar reden genoeg om weer een horde dino’s los te laten in de bioscoop. Vraag is alleen: zitten we op die beesten te wachten?
Drie jaar na het sluiten van het Jurassic World-themapark keren Owen (Chris Pratt) en Claire (Bryce Dallas Howard) terug naar Isla Nublar, dat op het punt staat vernietigd te worden door een vulkaan onder het eiland. De loslopende dino’s op het eiland dreigen wederom uit te sterven, maar redding lijkt gelukkig nabij. Benjamin Lockwood (James Cromwell), de steenrijke ex-zakenpartner van Richard Hammond, biedt aan om een aantal van de prehistorische beesten naar een nieuw en veilig eiland te transporteren en roept hierbij de hulp in van dino-experts Owen en Claire. Zij begeleiden een expeditie naar dat eiland om zoveel mogelijk dieren te redden, waarbij vooral de velociraptor Blue van vitaal belang schijnt te zijn. Lockwoods zaakwaarnemer Mills (Rafe Spall) neemt het alleen niet zo nauw met ethiek, wat onherroepelijk leidt tot gesodemieter, gesjoemel met dino-DNA en een gloednieuwe, nóg levensgevaarlijker dino dan we al gewend waren uit JURASSIC WORLD: de Indoraptor.
De film is verdeeld in twee aktes, gescheiden door een overbodig intermezzo. Toegegeven, de reddingsactie op Isla Nublar oogt indrukwekkend. Een eiland vol wilde dino’s is op zich al spannend genoeg, maar het verwende publiek wil natuurlijk meer. Die extra spanning wordt geleverd door de vulkaan die op uitbarsten staat, en dat levert het nodige spektakel op. Maar wat dan volgt is een te lang uitgesponnen reis op een schip vol gevangen genomen dino’s dat flink de vaart uit het verhaal haalt. En dan de slotakte: die vindt plaats in het gigantische landhuis van Lockwood, waar ook de megasuperdodelijke gloednieuwe dino zijn opwachting maakt. Deze moordmachine houdt het midden tussen de Indominus Rex uit JURASSIC WORLD en de klassieke velociraptor. Het einde van de film is weliswaar een stuk grimmiger van toon, en de Indoraptor mag flink wat mensen doodbijten, maar écht angstaanjagend wordt het nooit.
Dat de pleuris onherroepelijk gaat uitbreken, zie je van mijlenver aankomen en nergens biedt de film verder verrassende of onverwachte wendingen. Alle standaard verwachtingen rond een megablockbuster over dodelijke dino’s worden braaf ingelost en daar blijft het helaas bij. Een greep voorbeelden: Er loopt een klein meisje in de film rond dat gered moet worden van de Indoraptor. Claire en Owen worden vergezeld door twee totaal inwisselbare sidekicks, terwijl het henzelf aan chemie ontbreekt. Mills heeft een klootzak ingehuurd om zijn vuile werk op te knappen en ook het moralistische toontje over hebzucht en onethisch gedrag ontbreekt niet. Kortom: Gaap, gaap en nog eens gaap.
Het verhaal achter JURASSIC WORLD: FALLEN KINGDOM heeft weinig om het lijf; het fungeert vooral als een redelijk wankel kapstokje voor de niet al te originele thema’s in de film. De respectloze manier waarop de dino’s worden behandeld kan direct vertaald worden naar de manier waarop we zelf omgaan met dieren en uiteraard zal de hebzucht van Lockwoods rechterhand niet ongestraft blijven. Om onduidelijke redenen wordt Jeff Goldblum opgetrommeld om aan het begin en einde van de film een moraliserend praatje te houden, maar dikke kans dat je door al het audiovisuele geweld niet echt meekrijgt waar hij ons precies voor wil waarschuwen. Beschouw deze film dus maar als een opstapje naar deel drie van de Jurassic World-trilogie. Want dat er een zesde deel in de franchise gemaakt gaat worden is zeker. Maar of we daar op zitten te wachten? Niet echt.
Distributie: Universal Pictures. Release NL en BE: 7 juni 2018. Copyright Roland van Hek. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 7 juni 2018.
