De video-produktie HEAVEN IS ONLY IN HELL zag ik as God intended thuis op de buis. Na afloop betrapte ik me erop dat ik die oude exploitation-slogan zat te prevelen: repeat to yourself: it’s only a movie, it’s only a movie, it’s… Niet dat Wim Vink’s nieuwe film zo schokkend is, integendeel: hij is zo saai, langdradig en bloedeloos dat hij bij de kijker lichte katatonie veroorzaakt. U bent gewaarschuwd.
Ik dacht te weten waaraan ik begon. Het was per slot van rekening ‘de nieuwe Vink’ en daar pas je je verwachtingen op aan. Liefde en enthousiasme voor (horror)film kunnen Vink niet ontzegd worden, die heeft hij in het verleden al veelvuldig bewezen, maar zijn vorige produkties maken ook pijnlijk duidelijk dat er andere ingredienten nodig zijn om het niveau van de home-movie te ontstijgen. Toch was HEAVEN nog een aardige shock to the system. Met het oog op afzet in het buitenland heeft Vink de film Engelstalig gemaakt, wat inhoudt dat alle acteurs en figuranten hun mond stijf dichthouden. Dit leidt tot een eenzaam hilarisch moment waarop de held (Nuyten) woordeloos een meisje (Pol) versiert in de plaatselijke bar (in Tiel is dat het jeugdhonk). Betuwse chemistry, ik heb er geen andere woorden voor. De soundtrack wordt bij gebrek aan dialogen gevuld met veel muziek van eigen maak en een, ho-hum, eeuwenoude tekst waarin in ruil voor ‘blood, lots of blood’ het eeuwige leven wordt beloofd. Die tekst wordt ad nauseam herhaald, wat behoorlijk op de zenuwen werkt, vooral omdat er van ‘blood, lots of blood’ in de verste verte geen sprake is. Negentig tergend lange minuten bevatten welgeteld twee splatter-effekten, beiden in kleur verklapt op de videohoes en de film eindigt met een flauwe grap, in plaats van de all-out gore shocker waar ik haast wanhopig op zat te wachten. Wat mij betreft ontlenen de films van Wim Vink hun bestaansrecht maar aan een wapenfeit: Wim betrekt zijn splattereffekten bij het Tielse slachthuis. Maar voor HEAVEN IS ONLY IN HELL verkocht hij zijn ziel aan de complete Tielse middenstand. In plaats van op varkensdarmen wordt er daarom veelvuldig ingezoomd op reclameborden van het Kooyman Bang & Olufsen Center, Makelaardij Sijsma en ABC Dienstverlening bv (‘Meer dan schoonmaken alleen’). Het resultaat zal zelfs de meest sceptische kijker verbazen door zijn saaiheid. .Voor Vink zit er maar een ding op: hij moet terug naar zijn ware roots en die liggen -dat weet hij best- niet in de put van zijn geboortehuis, maar… in the gutbucket. * Copyright Gorehound. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #7, p6.
