Mark Dippé verzorgde in de jaren negentig de special digital effects van onder meer THE ABYSS, TERMINATOR 2: JUDGMENT DAY en JURASSIC PARK. Drie films die bij uitstek verantwoordelijk zijn voor de inburgering van digitale effecten in de hedendaagse cinema. Daarnaast debuteerde hij in 1997 als regisseur met SPAWN, de succesvolle comicverfilming gebaseerd op de antiheld van Todd McFarlane. Op basis van zo’n resumé hoop je dat FRANKENFISH zich op een positieve manier onderscheidt van de overige monsterfilms die direct verbannen worden naar de onderste schappen van de videotheek.
Dat het Amerikaanse Sci-Fi Channel deels verantwoordelijk is voor deze titel, stemt in ieder geval niet hoopvol. En dat het script nogal leunt op vergelijkbaar materiaal als ANACONDA, PIRANHA en de talloze ongeïnspireerde ‘animals on the loose’-films waar Sci-Fi Channel het patent op lijkt te hebben, belooft ook al weinig goeds. Maar Dippé brouwt er zowaar iets fatsoenlijks van. Een lijkschouwer en een biologe onderzoeken de dood van een visser in de moerassen van Louisana. Ze worden gastvrij ontvangen door een kleine gemeenschap die in woonboten aan de oever huist. Nog dezelfde avond wordt het gezelschap aangevallen door een genetisch gemanipuleerde Snakehead, een vis van Chinese origine die van huis uit al uiterst vraatzuchtig en agressief is. Deze Frankenfish is ontwikkeld door jagers op zoek naar de ultieme prooi. De combinatie van jagers en vissen snijdt misschien weinig hout, het mag de pret niet drukken. Fans van het genre worden namelijk getrakteerd op een aantrekkelijke cast, een vlot tempo en opvallend veel effectieve gore. De kwaliteit van de digitale effecten is wat schommelender, maar bij vlagen toch uiterst overtuigend. Kortom, een aangename wegkijker in de B-categorie. **1/2 Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #66, p45.
