Nog niet zo lang geleden werden de ondoden in het horrorgenre slechts geplaagd door kriebelende maden en een onstilbare honger naar mensenvlees. Dat veranderde met het M. Night Shyamalans THE SIXTH SENSE. Sindsdien hebben de overledenen vooral psychisch te lijden, en wel onder het feit dat ze niet langer onder de levenden zijn en het pijnlijke bewustwordingsproces dat daarmee gepaard gaat.
Tragische geesten spelen wederom een belangrijke rol in THE EYE 2 / JIAN GUI 2. Na een mislukte zelfmoordpoging ontwikkelt Joey (een uitstekend acterende Qi Shu) een zesde zintuig waardoor zij af en toe geesten ziet. Haar ‘close encounters of the dead kind’ nemen toe wanneer zij zwanger blijkt van haar ex-minnaar. Vooral de geest van een jonge vrouw die Joey zelfmoord heeft zien plegen, lijkt het gemunt te hebben op de aanstaande moeder en haar ongeboren kind. In een verrassende plotwending (ze bestaan blijkbaar nog in dit genre) wordt duidelijk dat de ongewenste bezoekjes van de zelfmoordenaar een hoger doel dienen dan Joey voor mogelijk had kunnen houden.
THE EYE 2 koppelt de sfeer van de moderne Aziatische horrorfilm aan de narratieve conventies van de westerse cinema. In andere woorden, je hoeft geen kenner te zijn van Aziatische films om chocola te kunnen maken van de plot. THE EYE 2 herbergt tevens een hoopvolle boodschap over universele thema’s als karma, reïncarnatie en vergiffenis en vormt daarmee een welkome aanvulling op het ‘I see dead people’-subgenre. Als klap op de vuurpijl vormt de intense scène waarin Joey vast komt te zitten in een lift met een bevallende vrouw en een dolende ziel het kippenvelmoment van 2004.
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #65, winter 2004/2005.
