Full Moon-president Charles Band bedenkt het liefst concepten die in een eindeloze reeks sequels uitgemolken kunnen worden. Met de eerste film bouw je een publiek op dat met een beetje geluk het concept trouw blijft volgen. Zo zijn er drie TRANCERS, drie PUPPETMASTERS, twee SUBSPECIES en twee pseudo-sequels van ROBOTJOX. Het is de bedoeling dat DR. MORDRID dezelfde weg gaat bewandelen, maar als dit eerste deel een voorproefje is van wat ons nog te wachten staat kan Band de dokter maar beter met verlof sturen.
Dr. Anton Mordrid bewaakt in dit broddelwerkje de mensheid tegen de kwade genius Kabal, die er in geslaagd is uit een soort ruimtegevangenis te ontsnappen. Kabal verzamelt op aarde ingrediënten voor een toverdrank waarmee hij de mensheid hoopt te onderwerpen. Dat lukt aardig, want dr. Anton wordt door de politie gearresteerd op verdenking van door Kabal gepleegde moorden.
Je zou denken dat een machtige tovenaar als dr. Mordrid gemakkelijk uit handen van de politie moet kunnen blijven, maar zoals we allemaal weten is een tovenaar niets waard zonder toverstaf (in dit geval een medaillon) en die wordt hem direct door een agent ontfutselt. Kabal staat op het punt ‘all the demons from hell’ los te laten, maar dat blijken er slechts drie te zijn en door toedoen van de dokter komen ze nog geen dertig seconden uit hun hol. Dan volgt er nog een weinig overtuigende en snel besliste strijd tussen twee dinosaurus-skeletten en is het sprookje alweer uit. DR. MORDRID is 65 minuten slap gelul, zonder climax en hopelijk ook zonder vervolg.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #8, augustus 1993.
