BIOSCOOP| In ZOMBIELAND (Ruben Fleischer, 2009) lukte het de knullige Columbus (Jesse Eisenberg) tegen alle verwachting in te overleven tijdens de zombie apocalyps door zich strikt te houden aan de door hemzelf opgestelde regels. Hollywood heeft ook regels, en een van de belangrijkste is dat elke succesvolle film vroeg of laat een vervolg moet krijgen.
In DOUBLE TAP is de wereld nog steeds overspoeld door zombies, maar in de tien jaar sinds het origineel hebben overlevers Columbus, Tallahassee (Woody Harrelson) en zusjes Wichita (Emma Stone) en Little Rock (Abigail Breslin) er maar het beste van gemaakt. De vier hebben hun intrek genomen in het Witte Huis en zijn ondertussen stuk voor stuk geoefende zombiejagers. Ondanks, of juist door de relatieve luxe en rust begint de sleur er een beetje in te sluipen. Echter niet bij Columbus. De contactgestoorde huismus heeft in Wichita eindelijk zijn droomvrouw gevonden en geniet van elke dag dat ze gewoon lekker veilig binnen kunnen blijven. Als hij zijn geliefde ten huwelijk vraagt, gaan bij haar de alarmbellen af en ze vertrekt samen met haar zusje. Om na een maand terug te keren met het nieuws dat Little Rock er vandoor is met de eerste de beste leuke jongen die ze onderweg ontmoette. Ze maakt zich zorgen en vraagt de mannen om haar te helpen met zoeken.
ZOMBIELAND’s grote kracht was de zelfbewuste insteek van het verhaal. Er werd gespeeld en gespot met de typische kenmerken van het genre waardoor voorspelbaarheid vermeden werd. Met de oorspronkelijke cast en het creatieve team achter het eerste deel, schrijvers Rhett Reese en Paul Wernick en regisseur Ruben Fleischer (
VENOM), aan boord lijkt dan ook niks DOUBLE TAP in de weg te staan om een van die zeldzame sequels te zijn die niet onderdoet voor zijn voorganger. Maar ondanks de obsessie met regels in het origineel, is het opvallend hoe de makers deze zelf vervolgens compleet genegeerd lijken te hebben voor dit vervolg. Columbus’ Regel #1 is ‘Cardio’, of te wel: zorg dat je in vorm bent en blijft, zodat je genoeg energie hebt om de concurrentie voor te blijven. In plaats van
leaner and meaner te gaan met dit tweede deel, is gekozen voor meer en groter. Hierdoor voelt de film enigszins gezapig en zelfgenoegzaam aan.
De nieuwigheid is er nu natuurlijk vanaf, maar kansen om te innoveren en het verhaal een compleet andere kant op te sturen worden genegeerd ten faveure van voorspelbare herhaling en gemakzuchtige flauwigheid. Het origineel was in eerste plaats een komedie maar Zombieland zelf was een gevaarlijke plek, waar elke achteloosheid je de kop kon kosten en de inwoners zich bedienden van zwarte humor als coping mechanisme. In DOUBLE TAP is de angel er enigszins uit en zijn de zombies weinig meer dan een ludieke backdrop. Ook wat betreft worldbuilding had er meer in gezeten. Hoewel er tien jaar voorbij zijn gegaan, lijkt de wereld stil gestaan te hebben. Verder dan een passende categorisering van de verschillende soorten zombies komen de makers niet echt. Er wordt wel gehint naar hoe Columbus en consorten het afgelopen decennium overleefd hebben, maar Reese en Wernick leggen dit keer veel meer de focus op de olijke interactie tussen, en de persoonlijke sores van de vier hoofdpersonages dan op de wereld waarin zij leven. Ook zijn de toegevoegde personages over het algemeen veel te karikaturaal, met als twijfelachtig hoogtepunt Luke Wilson en Thomas Middleditch die letterlijke karikaturen van Tallahassee en Columbus spelen. Hierdoor blijft enige spanning helaas uit.
Dat de balans tussen humor en horror ver te zoeken is, wil niet zeggen dat DOUBLE TAP niet uiterst vermakelijk is. Met een hoog tempo, groteske aktiescenes, scherpe dialogen en tastbare chemie tussen de hoofdrolspelers is het weer fijn vertoeven in Zombieland. Dat dit tweede tripje minder verrassend is dan het eerste maakt ook niet echt uit, het is alleen jammer dat de makers dit keer meer spelen volgens de regels van Hollywood dan die van henzelf.
Distributie: SONY Pictures. Release NL: 21 november 2019, BE 6 november 2019. Copyright: Daan Snouck Hurgronje. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 21 november 2019.
