De prime directive wordt aan het begin van STAR TREK INTO DARKNESS in het voorbijgaan vermeld, maar is even snel weer vergeten: actie, dat moet er komen. Het zal hardnekkige trekkies misschien tegenstaan, maar voor de rest van het publiek levert het een geslaagde blockbuster op.
Net als in STAR TREK (2009) heeft actie duidelijk voorrang op interplanetaire politiek. STAR TREK INTO DARKNESS opent à la Bond, met een uitgebreide (en amper verantwoorde) actiescène die ons direct op een rode vulkanische planeet plempt met ouderwetse Star-Trek-aliens – mensen met flink wat make-up op, dus. Kirk is als vanouds roekeloos en trouw, Bones zorgt getergd voor comic relief en Spock beweegt zijn wenkbrauwen amper tijdens een bijna-dood ervaring.
Terug op aarde worden Kirk en Spock op het matje geroepen en wordt het duo uit elkaar gehaald. Geen zorgen: de mooie blauwe ogen van Chris Pine en de bijna even mooie bruine ogen van Zachary Quinto krijgen snel weer gelegenheid elkaar te treffen. Voor je het weet brengt een zelfmoordaanslag de hele Star Fleet in rep en roer en kan de plot losbarsten. Meer details zullen sommigen als spoiler ervaren*. Laten we het erop houden dat het personage van Benedict Cumberbatch de Enterprise een waardige uitdaging biedt, en dat er genoeg bekende plotelementen langskomen, van onbetrouwbare warp cores tot Klingons. Ook het welbekende geschud op de brug mag natuurlijk niet ontbreken, inclusief Sulu die meldt tot hoeveel procent de schildcapaciteit is gedaald.
Kortom, aan de nerds is gedacht. Misschien wel iets te veel: de film zit vol verwijzingen naar één specifieke eerdere STAR TREK-film, zodanig dat een tragisch bedoeld moment eerder een “ha!” uitlokt dan tranen. Niet dat er behoefte is aan extra traanvocht, trouwens: er wordt wat af gegriend dit keer. Kirk, Scotty, Uhura, Cumberbatch – zelfs de emotie-arme Spock ontkomt er niet aan. Is het een poging de serie een serieuzere ondertoon mee te geven? Zo ja, dan is die niet bijzonder geslaagd. Abrams is goed in het opwekken van geeky gegrijns (Sherlock tegen Robocop! Een Tribble! En Cumberbatch heet eigenlijk… ), maar oprechte gevoelens gaan hem net iets minder goed af.
Niet dat de cast z’n best niet doet. Vrijwel alle acteurs weten een goede balans te vinden tussen hommage aan hun voorgangers en een nieuwe draai aan hun rol. Cumberbatch articuleert soms erg overdreven, maar weet zelfs van achter glas dreiging uit te stralen. En het hoeft op dit punt eigenlijk niet meer vermeld te worden dat J.J. Abrams goed is in het opzetten van spectaculaire set pieces: vooral een kinetische scène in de ruimte, waarin twee menselijke raketten via een veld objecten een minuscuul doel moeten weten te raken, maakt indruk.
Genoeg Wow!-momenten, dus. Er wordt ook grif gebruikt gemaakt van de mogelijkheden die de derde dimensie biedt, al zijn lens flares extra irritant als ze ergens voor het beeld zweven. Het beklijft allemaal niet echt, maar voor een popcornfilm biedt STAR TREK INTO DARKNESS meer dan voldoende spektakel en vermaak.
* De overdreven geheimhouding rond deze film zette me aan het denken. Lees, nadat je de film hebt gezien, mijn bezwaren hier.
Distributie: Universal. Release NL: 6 juni, BE: 5 juni 2013. Copyright: Hedwig van Driel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 6 juni 2013.