Het stadje Emerald Grove ligt temidden van onafzienbare maïsvelden, ergens in het middenwesten van de VS. Daar woont Lester Dwervick (Young), een verlegen, teruggetrokken jongeman met zijn zwaar alcoholische, hoererende moeder in een trailerhome.
Voor zo’n geremde figuur hebben zijn medestudenten op Emerald Grove High School diverse benamingen: nerd, dork, jerk, scarecrow, psycho, retard, freak boy, freak show, complete loser, geek, creep, sissy, asshole, white trailer trash, e.d. En dan zijn er nog legio uitdrukkingen die seksuele minderwaardigheid suggereren. Want aan hardvochtigheid ontbreekt het Lesters klasgenootjes niet. Bij een handgemeen met een bedenkelijk vriendje van zijn moeder komt Lester om het leven. Zijn geest vaart in een vogelverschrikker op één der maïsvelden en in die gedaante (Rex) moordt hij zijn vroegere kwelgeesten één voor één uit. Totaal aantal te betreuren slachtoffers: vijftien. Einde.
Valt er verder nog iets nieuws te melden? Neen, want SCARECROW is een slasher zonder extra’s. Dat wil zeggen dat de functies van alle optredende, zwaar overtrokken karakters (slachtoffer; kwelgeest; buitenstaander) vanaf het eerste beeld duidelijk zijn. Het wachten is slechts op het moment waarop de onrechtvaardigheden (lees: stompzinnige pesterijen) zo hoog liggen opgetast dat een explosie van geweld niet langer kan uitblijven. Geheel in lijn met de slasher-traditie ondergaat Lester als wrekende vogelverschrikker opzienbarende veranderingen: hij debiteert nu macabere grappen, beheerst commandotechnieken, blijkt een volleerde gymnast en een meester in de martial arts. Bovendien beschikt hij over de gave van bilocatie (het vermogen om op twee plaatsen tegelijk te zijn). Een andere traditie dicteert: If you have sex, you die. Ook die traditie houdt SCARECROW nauwgezet in ere.
Een slotcredit zegt dank aan Brian Yuzna, Stuart Gordon, Tobe Hooper, John Carpenter, Wes Craven, George Romero, Stephen King, Clive Barker, Luc Besson, John Woo en Lloyd Kaufman voor hun niet-aflatende inspiratie. Hopelijk kunnen de genoemde horrorcoryfeeën daar om glimlachen. Bescheidenheid kan de makers van dit akelig goedkope, schrille werkje in elk geval niet worden aangewreven.
Copyright 2004 Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #61, winter 2003/2004
