Diverse malen werd de Nederlandse release van RAVENOUS uitgesteld, maar uiteindelijk ging de film op 20 augustus dan toch nog in première. Met één kopie in een Groningse nachtvoorstelling, want een normaal roulement zat er blijkbaar niet in. Volgens distributeur Fox Films zal RAVENOUS de komende tijd nog in diverse andere steden in de nachtvoorstelling opduiken, dus wie deze curieuze kannibalenfilm voor intellectuelen op het grote doek wil zien zal de filmladder nauwlettend in de gaten moeten houden.
Horrorfilms doen het goed momenteel, om maar eens een open deur in te trappen. En als het monsterachtige succes van THE BLAIR WITCH PROJECT een ding duidelijk maakt, dan is het wel dat de markt gelukkig niet alleen maar geinteresseerd is in de tienerhorror van .SCREAM en consorten. Ook RAVENOUS is binnen het genre een geval apart, maar een kassucces zat er – ondanks een Fangoria Stamp of Approval – niet in. We schrijven 1847. Kapitein John Boyd (Pearce) wordt na een lafhartige daad tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog weggepromoveerd naar Fort Spencer, een buitenpost in het onherbergzame Sierra Nevada-gebergte van Californië. De manschappen ter plaatse, onder aanvoering van de uitgebluste kolonel Hart (Jones), hebben weinig te doen en brengen hun tijd voornamelijk door met de consumptie van drank en drugs. Op een dag duikt een uitgeputte vreemdeling op, die naar eigen zeggen met een groep pioniers en enkele soldaten heeft moeten overwinteren in de bergen. Daar raakten de voorraden al snel uitgeput, waarna de waanzin toesloeg en sommigen overgingen tot kannibalisme. Op aandringen van deze Colqhoun (intens vertolkt door Robert Carlyle uit THE FULL MONTY) wordt een reddingsactie ondernomen, maar al spoedig wordt duidelijk dat zijn verhaal in werkelijkheid toch iets anders in elkaar zit. Gebruikmakend van de Indiaanse Wendigo-mythe (volgens welke kannibalisme tot onsterfelijkheid leidt), een historische tragedie (in de winter van 1846-47 raakte een groep immigranten ingesneeuwd in de Californische Donner Pas en gingen sommigen over tot kannibalisme) en Darwin’s survival of the fittest-theorie, bedacht scenarioschrijver Ted Griffin een verhaal dat met commerciële horror niets van doen heeft. Dat de financiering ook geen sinecure geweest moet zijn, valt alleen al op te maken uit het feit dat RAVENOUS een Tsjechisch/Mexicaanse/Slowaakse/Amerikaanse co-productie is. Vervolgens werd de oorspronkelijke Joegoslavische regisseur, Milcho Manchevski, na twee weken draaien vervangen door de Britse Antonia Bird (bekend van PRIEST), die weer helemaal van voren af aan begon. Desondanks – of misschien wel juist daardoor – is het resultaat een film, die alle conventies van een gemiddelde hedendaagse horrorfilm weet te vermijden en bovendien een aantal authentiek huiveringwekkende momenten kent. De scène waarin Colqhoun, ogend als een kruising tussen Charles Manson en Rasputin, zijn ware aard blootgeeft zal ik bijvoorbeeld niet licht vergeten. Anderhalf uur lang zit je in RAVENOUS aan te kijken tegen een stel onaantrekkelijke, verwilderde mannen in een verhaal dat zich tergend langzaam ontrolt. Ik heb me geen moment verveeld. Sterker nog, bij vlagen deed de film me zelfs een beetje denken aan die onbetwiste mijlpaal in het subgenre van de kannibalenhorror, THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE. En dat is beslist een compliment. .**1/2 Copyright Jan Doense. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #42, p6.
