Het jaar 1900. Het is Valentijnsdag en in Australië maken de leerlingen van Appleyard College, een privéschool voor meisjes, onder begeleiding van hun leraressen een picknick-uitstapje naar de berg Hanging Rock. Vier meisjes maken een bergwandeling, er keert er maar eentje terug, en tijdens de zoektocht verdwijnt ook één van de leraressen.
Het verhaal inspireerde filmmaker Peter Weir in 1975 tot de bejubelde thriller PICNIC AT HANGING ROCK en is door de BBC nu ook tot een tv-serie bewerkt. In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, is PICNIC AT HANGING ROCK geen waargebeurd verhaal, maar een bewerking van de gelijknamige roman van de Australische schrijfster Joan Lindsey, die expres in het midden liet of ze haar verhaal op ware gebeurtenissen heeft gebaseerd. De serie is geen remake van Weirs filmklassieker, maar een uitbreiding. De film duurt anderhalf uur, de zesdelige serie trekt ruim vier uur meer uit voor het verhaal en die tijd wordt door scenarist Beatrix Christian en regisseur Larysa Kondracki benut om dieper in te gaan op de achtergrond en geheimen van de vier meisjes en directrice Mrs. Appleyard, gespeeld door Game of Thrones-actrice Nathalie Dormer. Dormers vertolking heeft weinig gemeen met GoT’s lieftallige Queen Margaery, de actrice grijpt eerder terug op haar doorbraakrol in de BBC-serie The Tudors. Haar Mrs. Appleyard is een rijpere, meer verbitterde versie van Anna Boleyn: een door overlevingsdrift gedreven intrigante met hetzelfde onheilspellende charisma. Mrs. Appleyard heeft de wreedheid die Anna Boleyn misschien ook ontwikkeld zou hebben als ze niet ter dood was gebracht, wreedheid die de vier leerlingen die verder de spil van het verhaal vormen nader bij elkaar brengt.
Miranda (Lily Sullivan) is de tomboy en de facto leider van het groepje die wordt bewonderd om haar ontembaarheid. Irma (Samara Weaving) is de rijke erfgename die Miranda stiekem benijdt en alles heeft behalve de liefde en aandacht van haar ouders. En dan is er Marion, die als bastaardkind van gemengd bloed én lesbienne alle negentiende-eeuwse zonden in zich verenigt. Madeleine Madden zet haar neer met een onschuld die goed werkt, omdat het een subtiele kritiek is op de verstikkende vrouwelijke normen van die tijd: het overkoepelende thema in de serie. Het groepje wordt gecompleteerd door Sara, een weesmeisje dat eigenlijk het buitenbeentje is omdat ze jonger is dan de rest. Zij is Miranda, die haar onder haar hoede nam, tot aan de dood toegewijd en ze mag als enige niet mee naar de picknick. Inez Currõ speelt haar met een opmerkelijke intensiteit voor een actrice van haar leeftijd. En ook Lola Bessis als Mademoiselle de Poitiers mag niet onvermeld blijven. Het is onmogelijk om niet verliefd te worden op de gewetensvolle lerares Frans die de meisjes probeert te beschermen.
Het moge duidelijk zijn dat PICNIC AT HANGING ROCK feilloos past in de trend van series die bol staan van de sterke vrouwenrollen, zoals Big Little Lies en Sharp Objects – en die door uw recensent van dienst warm worden verwelkomd. PICNIC kent weliswaar een paar fijne mannenrollen zoals Michael Fitzhubert (Harrison Gilbertson), de jonge Engelse gentleman die getuige is van de verdwijning van de vier meisjes, en zijn bediende Albert (James Hoare). Maar het draait uiteindelijk om de vrouwen, stuk voor stuk gecompliceerde personages – inclusief Mrs. Appleyard, die in Weirs film niet meer was dan het tweedimensionale kwaad. In Dormers vertolking heeft ze een verleden van misbruik dat haar verhouding met de meisjes ambivalent maakt en dat haar uiteindelijk langzaam van haar verstand berooft.
De serie is weelderig in beeld gebracht en speelt met fascinerende benaderingen van tijdsbeleving die het verhaal een magisch-realistische ondertoon geven. Hanging Rock, de plek waar de tijd zo verwrongen raakt, mag dan ook eigenlijk evenmin ontbreken in de lijst met personages. De berg is meer dan een hoop steen, maar komt over als een wezen met een bewustzijn, een levend doolhof dat zelf bepaalt wie er wel en niet toegang tot krijgt. Voor de meisjes is het een poort naar de vrijheid, voor Mrs. Appleyard is het de bezegeling van haar noodlot.
Distributeur: Lumière. Op dvd vanaf 25 september 2018. Copyright Natasja van Loon. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 13 oktober 2018.
