In MEANDER moet een jonge vrouw haar weg zien te vinden in een doolhof vol boobytraps. De tweede film van de Fransman Mathieu Turi (HOSTILE, 2017) klinkt als een kruising tussen CUBE en SAW, maar in het labyrint zit een onverwachte Minotaurus verborgen.
Aan het begin van de film ligt ze languit op de weg. Lisa (Gaia Weiss) is serveerster en helemaal depressief nadat haar dochtertje Nina negen jaar geleden op een stoel klom en uit het raam viel. Een auto stopt. De bestuurder, Adam (Peter Franzén), is nachtwaker van beroep en moordenaar in bijberoep. Dat merkt Lisa aan de opvallende tattoo van een kruis op zijn hand. Hij ziet haar verbazing, remt keihard, en Lisa raakt buiten westen.
Een goed idee is het halve werk. MEANDER lijkt voor een eenvoudige opzet te kiezen en schiet dus zonder veel poespas uit de startblokken. Na de proloog wordt Lisa wakker in een hoogtechnologisch labyrint dat bestaat uit een tunnel- en buizensysteem waar ze zich een weg doorheen moet zien te banen. Daar heeft die Adam echt veel werk ingestoken, denk je dan. Als een slangenmens wurmt Lisa zich van hoekje naar hoekje. Soms vernauwen de buizen en als de polsband die ze aanheeft begint te bliepen, ligt er een valstrik op de loer.
De tocht van Lisa in het doolhof levert mooie beelden op. Heel vaak zit de camera haar dicht op de huid. Elke zweetdruppel, elke porie, elk schrammetje is zichtbaar. We horen het gekrabbel van haar nagels op het metaal. Dan zoomt de camera uit en zien we het buizensysteem als een felle streep licht op een verder donker scherm. Lisa toont zich als een echte overleefster. Ze trotseert water en vuur, klimt door prikkeldraad en wordt bijna geplet. Haar overlevingsdrang in penibele situaties is bewonderenswaardig.
Maar dat is slechts het halve verhaal. Gaandeweg kom je als kijker te weten dat Lisa niet alleen rondkruipt in het labyrint. Ze moet tussen lijken door wroeten, maar geroep en getier in de verte verraadt dat er nog iemand is. En is die Adam echt wel het meesterbrein achter deze uit de kluiten gewassen escape room waarin zelfs een robotarm lijk rond te zweven die Lisa van haar opgelopen wonden geneest?
Er is meer aan de hand en wie deze claustrofobische film een beetje allegorisch bekijkt, heeft al snel door welke richting Lisa uitkruipt. De ontknoping voelt dan ook een beetje als een zwaktebod. Actrice Gaia Weiss (VIKING) is elke seconde in beeld en draagt de film. Als Ariadne gooit ze haar kluwen wol door het labyrint in de hoop aan de verschrikkelijke Minotaurus te ontsnappen. Het is een tocht die soms onderhoudend maar al bij al te voorspelbaar is.
Distributie: Splendid Film. Copyright: Hans Dewijngaert. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 16 april 2021.
