Dat twee plezierige halve films nog geen geslaagd geheel opleveren, bleek al uit de oorspronkelijke Tarantino/Rodriguez-samenwerking uit 1996. Wat de synthese tussen de genres in de weg stond, was de strikte scheiding die gemarkeerd werd door het bezoek aan de Mexicaanse vampieren hang-out halverwege de film.
Een western maakt plaats voor een voorspelbare splattermovie zodra de bonte verzameling personages haar weg gevonden heeft naar de van vampieren vergeven nachtclub ‘The Titty Twister’. Dat laat onverlet dat regisseur Pesce met aanstekelijk enthousiasme te keer gaat met een bonte mengeling van stijlmiddelen, die weliswaar finesse ontberen, maar juist door hun tegendraadse toepassing voor verrassingen zorgen. Tijdens een massale vechtpartij bijvoorbeeld, staat voor twee vampiers de tijd stil, waarna zij zich aan een tango wagen, die het beeld voor de duur van de muziek in een oudbruine kleur dompelt. Sommige scènes, zoals een dagdroom over een Mexicaans vuurpeleton, roepen herinneringen op aan de spaghettiwesterns van weleer. Daarnaast heeft de film een krachtige hoofdrolspeler in Michael Parks, een geroutineerde bijrol-acteur, die in de proloog van het origineel nog te zien was als Texas Ranger.
Copyright Ellen S. Mitty. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #46, juli/augustus 2000.
