‘Unfair is when something happens for no reason,’ bijt docent Robert Anderson een van zijn leerlingen, en tevens zijn eigen dochter, Kate toe. Oneerlijk en zonder reden is ook de jacht die hoodies, jongens in capuchontruien, die nacht openen op Anderson en zijn opstandige dochter.
Een jaar geleden werd Anderson geslagen door één van zijn leerlingen. Een gebeurtenis die hem veranderde in een getraumatiseerde man. Anderson leeft gescheiden van zijn gezin, ontbijt met een fles whisky en is bang voor zijn leerlingen. De enige tegen wie hij durft op te treden is Kate, die hij laat nablijven. Had hij dat maar niet gedaan, want die avond veranderen hoodies de school in hun jachtterrein en moet hij zijn opstandige dochter proberen te redden.
Regisseur en schrijver Johannes Roberts had met F een remake van John Carpenters ASSAULT ON PRECINCT 13 in gedachten. Die invloed is goed terug te zien in de set-up. Ook F draait om een belegerde locatie waar mensen die liever niets met elkaar te maken zouden hebben, moeten samenwerken. Sommige andere klassieke invloeden doen hier en daar wat clichématig aan. Zo botsen personages op elkaar als ze de hoek omgaan, stuitert een bal schijnbaar uit zichzelf door een verder lege gymzaal, zijn beveiligers en politieagenten incompetent en ontbreekt op de soundtrack ook het kindje niet dat een eng liedje mag neuriën.
Je vergeeft het Roberts echter want hij weet van deze clichés een ijzersterke, sfeervolle horrorfilm te smeden. Hoofdrolspeler David Scofield is fantastisch als Anderson. De camera zit hem dicht op zijn pokdalige huid en laat zien hoe de uitgebluste docent zichzelf en zijn dochter tracht te redden en zo weer iets van zichzelf hervindt. De locatie is een grote troef. Gefilmd in donkere gele en groene tinten met spaarzame verlichting gaat er een enorme dreiging uit van de lange gangen en grote lokalen. De hoodies tenslotte, vormen een angstaanjagend Kwaad. Gezichtloos, zwijgend en haast dierlijk bewegen ze behendig door gangen en over stellages om vervolgens bruut toe te slaan. En waarom? No reason.
Di: T2 Entertainment. Copyright Sarah Knuvelder. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 26 augustus.
