Jean-Claude van Damme’s CYBORG of de het in het vorige nummer besproken DEATHLANDS behoren niet tot het beste wat het postapocalyptische genre te bieden heeft. Niettemin is herwaardering van deze titels volledig op zijn plaats na het zien van de abominabel slechte genregenoot DREAM WARRIOR.
We schrijven het jaar 3004. Aan de hand van bijzonder doorzichtige computeranimaties wordt gesuggereerd dat het leven op aarde op z’n kop is gezet na de inslag van een meteoor. Anders gezegd: motorbendes terroriseren simpele boeren. Gelukkig is daar Rage, een banneling met speciale gaven. Gewapend met een profetie gaat hij samen met de boeren op zoek naar het beloofde land. Bendeleider Parish (routineus vertolkt door Henriksen) heeft niets op met de nobele bedoelingen van Rage en zet de achtervolging in. Het script van Weintraub is minstens zo ongeïnspireerd als zijn regie en het aanwezige talent van Lance Henriksen, Sherilyn Fenn en, met een beetje goede wil, Isaac Hayes, is totaal verspild. Zelfs fans van postapocalyptische toekomstvoorspellingen zouden met een grote boog om deze film heen moeten lopen. DREAM WARRIOR is namelijk niet goor, niet gewelddadig en al helemaal niet onderhoudend. Anderhalf uur kijken naar motorrijders die óp, óver en dóór kantoorgebouwen in aanbouw rijden is namelijk echt geen pretje. De film pakt alleen goed uit voor de Volkswagen Kever. Als WE DREAM WARRIOR mogen geloven rijden deze auto’s, duizend jaar na fabricage en ondanks een allesvernietigende meteorenregen, alsof ze zo uit de showroom komen. Alleen geschikt voor niet al te snuggere kinderen.
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #64, p47.
