IFFR | Vijf verwende rijkeluiskinderen worden na een avond in het bos opeens als vampier wakker. Wat volgt is een soms verwarrende film waarin niet elk personage even goed uit de verf komt, maar een sterk laatste halfuur zorgt voor een intrigerende climax.
Lulu (Aviis Zhong) is lid van een groepje verveelde, rijke vrienden die in Taipei een stad hebben gevonden waarin niets te dol is. Voor dit vijftal is het gebruikelijk om elkaar met extravagante grappen steeds een hak te zetten en daarin elke keer een stapje verder te gaan. Alles wordt wordt echter alles anders als het vijftal na zo’n grap opeens wakker wordt met scherpe hoektanden. Gelukkig biedt een alledaags gebruiksvoorwerp in ieder geval een tijdelijke oplossing tegen deze ongevraagde Snapchat-filter: mondkapjes!
Regisseur David Verbeek geeft ons in het begin van deze Nederlands-Taiwanese coproductie weinig redenen om de rijkeluiskinderen te mogen. Tijdens een soort titelsequentie verschijnen niet de namen van de personages in beeld, maar tot welke familie ze behoren en hoe vermogend deze familie is. Helaas blijft het voor een aantal personages ook bij deze achtergrondinformatie, wat omwille van de speelduur (iets over anderhalf uur) ook wel een logische keuze is. Lulu (Aviis Zhong) en Mason (Gijs Blom) maken een ontwikkeling door, de andere leden van het vijftal blijven de hele film vooral druk bezig met hun telefoon, op Instagram of vloggend over het vampierbestaan.
Hoewel we met name van Lulu de nodige flarden uit het verleden te zien krijgen, lijken deze in eerste instantie niet echt van belang voor het verhaal, dat soms van toevalligheden aan elkaar hangt. Gelukkig worden de flashbacks aan het einde op verrassende wijze aan elkaar geknoopt met andere plotpunten, wat zorgt voor een climax die de film zeker de moeite waard maakt. Op technisch gebied valt er weinig op de film aan te merken. Het kleurenpalet is uitbundig, er wordt sterk gespeeld met schaduw en licht en er is veel aandacht gegeven aan het in kaart brengen van Taipei, met mooie lange shots van grote gebouwen en lege straten. Ook de editing is een pluspunt. Tijdens gesprekken tussen personages wordt vaker de luisteraar dan de spreker in beeld gebracht, wat zorgt voor een interessante dynamiek.
Mensen die over straat lopen met een mondkapje voor is een beeld waar we onderhand allemaal vertrouwd mee zijn geraakt. Toch een leuk idee dat ik volgende keer boodschappen doe in een winkel vol vampiers!
Online te zien op IFFR van vrijdag 5 februari 19:00 tot maandag 8 februari 19:00. Copyright Niels Mallo. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 3 februari 2021.
