Als jong duivelinnetje verricht Veronica Iscariat (Featherstone) elementaire martelwerkzaamheden op de afdeling ‘Huisbazen en Bankiers’ van de hel, maar droomt ervan de wereld ‘daarboven’ te ontdoen van misdaad, geweld en corruptie. Geen populaire gedachte onder het correctiepersoneel van de hel (de Grote Baas degradeert Veronica’s vader ogenblikkelijk naar de kneusjesafdeling ‘Overspel’), dus vlucht Veronica naar de bovenwereld en belandt in de sloppenwijken van Los Angeles, waar haar kruistocht tegen het kwaad de detectives Harper (Genovese) en Greenberg (Mahon) aanvankelijk voor raadselen plaatst.
Het grootste probleem van DARK ANGEL is het onvermogen van de makers de juiste toon te vinden voor hun bovennatuurlijke vertelling. Na een lichtvoetig, als humoristisch te interpreteren begin storten zij zich op daverend splatter-werk (Veronica roept een aanrander tot de orde door hem de gehele wervelkolom uit te rukken), om geleidelijk hun vertrouwen in de onderneming volledig te verliezen. Ze ronden de film af als een lauwe romantische komedie, die de eerder aangebrachte parameters met voeten treedt Ð een veelvoorkomend euvel in het genre van de horror-quickie. Onbedoeld geestig zijn de wanhopige pogingen van de filmmakers om landelijk ogende Roemeense locaties te injecteren met sprekende voorbeelden van geweld en verval om zodoende Veronica iets in handen te geven in haar moreel-verontwaardigde queeste. In dit licht bezien kan men het de jeugdige hoofdrolspeelster niet aanrekenen dat zij als Veronica Iscariat geen enkele indruk maakt. Weliswaar worstelt zij manmoedig met onzinnige, archaische dialogen (‘I’m delighted tot meet two law enforcement officers not tainted with the foul stench of corruption’), maar regisseuse Hassani en scenarist Bright dienen haar zaak niet. Zij staat alleen. Geproduceerd voor Charles Band’s Full Moon Entertainment. * Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #17, p13.
