Waarom zou iemand een film van John Landis nog eens willen overdoen? Als het er dan toch één moet zijn, dan maar AN AMERICAN WEREWOLF IN LONDON (1981): dé positieve uitschieter in ’s mans verder nogal houterige oeuvre. Humor en horror, zo vaak strange bedfellows, sloten in dit tienerweerwolfdrama een solide verbond. De kwaliteiten van het origineel doen uitzien naar een remake, maar leggen tegelijkertijd de lat voor zo’n nieuwe versie behoorlijk hoog.
Humor en horror, zo vaak strange bedfellows, sloten in dit tienerweerwolfdrama een solide verbond. De kwaliteiten van het origineel doen uitzien naar een remake, maar leggen tegelijkertijd de lat voor zo’n nieuwe versie behoorlijk hoog.
Regisseur Anthony Waller viel enkele jaren geleden op met MUTE WITNESS, een film die veelbelovend begon maar daarna met een misplaatste joligheid de angel uit een toch al niet overdreven spannende plot verwijderde. Hetzelfde verhaal gaat op voor AN AMERICAN WEREWOLF IN PARIS; behalve dat van dat veelbelovende begin. Geen moment wordt duidelijk met welke motivatie of ambitie Waller het weerwolfthema nog eens uit de mottenballen heeft gehaald. Niet alleen ligt de lat van het origineel te hoog; AWIP waagt de sprong niet eens. Zelfs van ruim 15 jaar technische ontwikkeling wordt geen profijt getrokken. De Computer Generated Images waarmee de wolven hier worden opgediend, verbleken bij de indrukwekkende transformatie van David Naughton begin jaren tachtig.
Desalniettemin brengt AN AMERICAN WEREWOLF IN PARIS een aantal interessante feiten aan het licht. Enkele daarvan wil ik u niet onthouden.
- Alle Fransen spreken Engels – ook onder elkaar.
- Het feit dat de voet van de Eiffeltoren aanzienlijk breder is dan de top vormt geen enkele belemmering voor een bungee jump vanaf dit bouwwerk.
- Als je vriendin met loodzware objecten begint te smijten en haar stem plotseling drie octaven lager klinkt, is dit geen enkele reden tot ongerustheid.
- Wie door een weerwolf gebeten wordt is a. dood; b. ondood; c. zelf een weerwolf. Het gevolg hangt per geval af van de gril van de scenarioschrijver.
- We zijn jarenlang misleid door schrijvers en regisseurs. Hoezo zilveren kogels? Een gewoon dienstpistool is voldoende om een weerwolf te doden.
Copyright Matthijs Linnemann. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #37, september 1998.
