TGIF | Soms kom je iets tegen op het internet waarvan je wéét dat het geschreven is om reacties uit te lokken. Is het een roep om aandacht? Een controversiële maar onderbouwde mening? En zet ik dit juist nu online zodat je het hele weekend hebt om er over na te denken? Discuss.
Zo zegt deze theorie dat THE THING eigenlijk een studie is van masculiene angst, over wat er gebeurt als mannen afgezonderd raken van beschaving en vrouwen en dat de Thing gezien kan worden als aanvallende en vernietigende feminiene kracht. Ik heb er nogal moeite mee dat deze enorm krachtige, universele menselijke angst voor otherness in THE THING specifiek wordt uitgelegd als mannelijk. Zou hetzelfde verhaal met een volledige vrouwelijke cast worden uitgelegd als een studie van penetratie-angst? Als een zeer diepe en sociaal-ongeaccepteerde vrees voor zwangerschap en de onontkoombare rol van de vrouw? Kijk, ik kan het ook!
Hiermee wil ik natuurlijk niet beweren dat je films niet kunt lezen als metafoor – ik zoek juist graag de diepere lagen op! Zo kun je het prachtige GRÄNS lezen als commentaar op onze afwijzing van alles wat anders is en het schemergebied van de menselijke moraal. Deze uiteenzetting over ANNIHILATION (voor de zekerheid: spoilers…) gaat in op het feit dat mensen elkaar veranderen en je er (waar dan ook) altijd als iemand anders uitkomt dan de persoon die je was toen je begon. Alsnog had ik gewild dat het einde iets ambivalenter was geweest, gezien het mysterie en de onzekere verkenningen die basis van de film vormen. Ik vraag me ook af wat voor metafoor je kunt lezen in CLOWNADO. Ik neem aan dat de clowns staan voor fake news, gezien hun neppe schmink en pruiken, de eenvoud waarmee ze angst verspreiden (en je maag om doen draaien) en het feit dat ze echte schade kunnen berokkenen als er niet hard tegen wordt opgetreden. Móet haast wel, toch?
Iets anders: herinner je je Joe Dante’s EXPLORERS nog? Met een piepjonge Ethan Hawke en River Phoenix? Cary Fukunaga (van o.a. de serie MANIAC) en David Lowery (A GHOST STORY) slaan de handen ineen om er een televisieserie van te maken. HBO komt met de serie WATCHMEN, door Damon Lindelof (LOST, THE LEFTOVERS). Het wordt echter geen verfilming van de comic, maar een verhaal dat zich in die wereld afspeelt. Jeremy Irons is gecast, net als o.a. Regina King en Tim Blake Nelson. Parijs kan trouwens ook wel wat Watchmen gebruiken: daar grepen mensen Halloween aan om te rellen, aangespoord door oproepjes op social media om te purgen. Nog eens wat anders dan Project X… En dat alles onder het alziende oog van Sauron. Wáár is Rambo als je hem nodig hebt?
Altijd al een eigen stukje TWILIGHT ZONE willen bezitten? Grijp je kans met het masker van The Eye of the Beholder! Lees hier meer over de moeilijke casting van Zelda, Rachels zus in PET SEMETARY, en waarom het maar goed was dat ze uiteindelijk door Andrew Hubastek werd gespeeld. Hieronder een video over de monsters en de magie van Guillermo del Toro:
Een rondje remakes en sequels: Jeff Nichols, die we onder meer kennen van het prachtige TAKE SHELTER en MUD, werkt aan een herbewerking van ALIEN NATION. Er komt een vervolg-maar-niet-echt op het heerlijk stemmige PENNY DREADFUL, dat zich afspeelt in het Los Angeles van de jaren 1930 en zo mogelijkheden biedt voor weer een heel andere sfeer. Niet echt een remake natuurlijk, maar het klinkt wel bekend: OVERLORD. Wat vond onze Daan er van? En jullie? Ook een mooie aanleiding om in ander (en zo te lezen beter) werk van J.J. Abrams te duiken.
En wellicht kunnen nieuwe films van FRIDAY THE 13TH en A NIGHTMARE ON ELM STREET beter sequels worden dan remakes – hoewel ik daar zelf niet per se op zit te wachten. Ik juich het absoluut toe dat er meer films worden gemaakt als MANDY, THE BABADOOK, HEREDITARY en SUSPIRIA – horror met een ‘hook’, zoals dit artikel ze typeert, omdat het ook nieuw publiek trekt dat zich niet per se als horrorliefhebber ziet. Maar dat deze ‘new wave’ horrorfilms ‘elevated horror’ wordt genoemd, schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Alsof je als filmliefhebber eindelijk zonder schaamte kunt toegeven van horror te houden, omdat het nu (pas) echt ergens over gáát en je er in je lokale filmhuis naartoe kan. Terwijl het verre van nieuw is om met genre een maatschappelijk issue of een persoonlijk trauma aan te kaarten of in een ander licht te zetten – fantastische verhalen zijn daar gedurende de gehele geschiedenis getuige van (denk ook aan de Sjahnama, de Edda en de Bijbel). Terug naar de sequels. LEPRECHAUN RETURNS volgt in elk geval het voorbeeld van HALLOWEEN en schijnt een directe sequel te zijn van het origineel, dat alle films die daarna zijn gemaakt, lekker negeert. Maar Warwick Davis keert niet terug, en ik gok Jennifer Anniston ook niet. Tijd ook om THE FANTASTIC FOUR te remaken (disclaimer: nee hoor)! Kent iemand die film uit 1994 nog? Zat Nic Cage daar niet óók in?
In de pijplijn tenslotte nog een prequel series van ROGUE ONE die zich concentreert op Diego Luna’s personage Cassian Andor; een horrorfilm over vogelverschrikkers met de Pringles-achtige tagline ‘Once you go up, you never come down’; een science-fictionfilm die misschien op den duur ook wel als ‘elevated sci-fi’ zal worden aangeduid; MISSING LINK, de nieuwe stop-motionfilm van Laika; WANDERING EARTH, mogelijk China’s eerste grote sciencefiction-blockbuster, over een wanhopig plan om de aarde te redden van haar ondergang; en tot slot MAGIC HOUR, een gender-bending hervertelling van het klassieke verhaal met een moderne twist. Het uitgangspunt: ‘What would a human be as an adult if they were just born as an adult, regardless of how they were assigned at birth?’. Over metaforen gesproken.
Fijn weekend allemaal – en lees daar vooral in wat je wilt!
