TGIF | Dertig tabjes open; eindloze overpeinzingen over hoe linkjes aan elkaar gerelateerd kunnen worden; twijfels over of je die -dt fout van een vooraanstaande publicatie vinnig moet aanwijzen: ja hoor, Hedwig is weer druk deze vrijdag.
Terwijl ik druk aan het copy-pasten ben en de linkjes die door behulpzame collega’s zijn aangeleverd aan het lezen/luisteren/kijken ben, spookt er nog een andere gedachte door mijn hoofd. Ik had namelijk gistermiddag een flinke hoestbui. Verder niks. Te weinig – zo schat ik dat in ieder geval voorlopig in – om een test aan te vragen. Maar tegelijkertijd voel ik een haast dwangmatige neiging om iedereen erover te vertellen. Je zal tenslotte maar die persoon blijken te zijn, in de zombiefilm, die zijn mouw of broek nog eens rechttrekt zodat niemand erachter komt dat ze gebeten zijn.
Ja, het coronavirus lijkt in Nederland op z’n retour, hoewel het in grote gedeeltes van de wereld nog welig tiert. Maar overal voel je de crisis nog. Zowel The Guardian als de Filmkrant hadden bijvoorbeeld uitgebreide en goed onderzochte stukken over de status en de toekomst van de bioscoop (in het geval van de Filmkrant) en de filmwereld meer in het algemeen. Ondertussen worden studio’s steeds creatiever: om het wachten op THE GREEN KNIGHT wat draagbaarder te maken is er nu een bordspel uitgebracht.
Streaming daarentegen doet het prima. Disney+, bijvoorbeeld. Als je gezwicht bent voor een abonnement heeft io9 een tiental leuke titels verzameld van cultfavorieten en flms die dat misschien zouden moeten zijn: The Cat From Outer Space heb ik ook elders al aangeraden zien worden, volgens mij echt mijn ding. Netflix heeft laten weten wat de tien meest bekeken films op dat platform zijn, en ik ben blij verrast dat naast domme militaire propaganda ook de prettig nare klassestrijd-allegorie EL HOYO/THE PLATFORM door tientallen miljoenen werd gekeken (of nou ja, ten minste twee minuten ervan, voordat het echt goor wordt). Aan de andere kant werd deze week ook duidelijk dat Fear Unlimited het helaas niet heeft gehaald. En dan heb je ook nog Quibi. Quiwattes? Juist ja.
Toch nog niet genoeg content? Dan wil ik je graag wijzen op The Plagenerdalogues: een uitgebreide – echt, je kan blijven scrollen – verzameling bekende en minder bekende acteurs die monologen uit genrefilm en -televisie opvoeren. Ten behoeve van Black Lives Matter overigens – ik durf dat er haast niet bij te zeggen, straks word ik er nog van beschuldigd ‘intimidered’ en een gevaar voor de vrijheid van meningsuiting te zijn.
Binnen de filmwereld is er duidelijk nog voldoende ruimte voor tegendraadse meningen. Wat dacht je van een relaas over de vraag of de sequels van THE BLAIR WITCH PROJECT misschien toch wel goed zijn? James Gunn mocht in 2001 Velma uit SCOOBY DOO zelfs niet impliciet lesbisch neerzetten – dat is pas censuur! – maar als je een essay wil typen over hoe gay THE LIGHTHOUSE (op niet bepaald subtiele wijze) is moet je vooral je gang gaan. Je mag van mij zelfs zeggen dat THE RISE OF SKYWALKER beter was dan THE LAST JEDI – sowieso omdat ik het arme Daisy Ridley gun om eens wat positiefs te horen. Ondertussen waren veel Amerikaanse politici kennelijk wel fan van de anti-mutant Senator Kelly in X-MEN. Mooi toch, dat zo’n film ieder wat kan bieden.
Over films gesproken die door verschillende kijkers heel verschillend worden bekeken: STARSHIP TROOPERS is weer helemaal hip. Henriette linkte vorige week al naar dit artikel in The New Yorker over hoe goed de film past bij dit moment in Amerika. Daarna was het de beurt aan The Verge, met een stuk over waarom de film nu opeens zo aanspreekt – al moet ik vraagtekens zetten bij een stuk met de zin ‘It’s worth noting that it’s still easy to misinterpret Starship Troopers if you’re not necessarily expecting satire’, want Verhoeven is nou niet bepaald subtiel in z’n kritiek op het door hem getoonde fascisme. Verhoeven-biograaf Rob van Scheers gooide er in de Volkskrant nog een schepje bovenop, met citaten van de regisseur zelf. Al wil ik toch nog even noemen dat de (vage maar op onverwachte momenten diepgravende) podcast Night Call ook voorliep in deze trend: hun aflevering over de film was er al op 6 juli, dezelfde dag dat het New Yorker-stuk verscheen.
Daarmee zijn we aangekomen bij de grabbelbak. De toplijstjes, onder andere: de slimste haaien, de beste films van 1990 (met TOTAL RECALL op plek 3); en de lijst van de 25 beste Japanse films van de 21e eeuw, waar genrefilms natuurlijk ook goed vertegenwoordigd op zijn. Ik heb ook een tweetal Spielberg-gerelateerde video-essays: eentje over UFO’s, en de eerste aflevering van een nieuwe reeks over ‘Saurian cinema’ (films met dinosaurussen), waarvan de eerste zich buigt over de rol van gender. Voor wie ruim een uur over heeft voor de geschiedenis van de RE-ANIMATOR-franchise heb ik … nou ja, precies dat, dus. En als je zin hebt in een diepe duik in Wikipedia heeft The A.V. Club nog een leuke suggestie.
Laten we dan maar afsluiten met de teaser voor de nieuwe film van Brandon (zoon van Davis) Cronenberg, POSSESSOR – van distributeur Neon, die meer interessante films uitbracht de afgelopen paar jaar. Nu maar hopen dat die hoestbui er niet zo eentje is als in de film, die onvermijdelijk een voorteken van dood door tuberculose (of zou dat vanaf nu vervangen worden door Covid19?). Fijn weekend!
