De eerste volle week van dit decennium is achter de rug, maar een volledig nieuw begin lijkt het vooralsnog niet. Het voelt eerder alsof de smeulende restanten van het vorige decennium nu ineens vlam dreigen te vatten.
Daarmee doel ik uiteraard niet op het nog steeds in vuur een vlam staande Australië (de allesvernietigende bosbranden verhinderden Russell Crowe zelfs een Golden Globe in ontvangst te nemen), maar op de internationale spanningen in het Midden-Oosten. Leken die in het vorige decennium nog enigszins betamelijk, daar dreigen ze nu ineens te ontaarden in een volwaardige oorlog. Alhoewel… het woord ‘ineens’ is in de vorige zin ietwat misplaatst. Eenieder die de afgelopen jaren het nieuws heeft gevolgd, zou niet verrast mogen zijn met de recente ontwikkelingen. We zijn niet ineens wakker geworden in het heden, zelfs al hebben we afgelopen jaren misschien wat geslaapwandeld. Ons heden blijft natuurlijk de optelsom van het verleden.
Het idee dat een decennium zoals we het uiteindelijk zullen onthouden begint op 1 januari is dan ook vrij bespottelijk. Het jaar begint immers zelden met een frisse start, maar vaker met de kater die je op oudejaarsavond hebt opgelopen. Januari is wat dat betreft de maand waarin nog even de restjes van de voorgaande periode moeten worden geconsumeerd of weggegooid. Dat geldt ook voor het filmaanbod. Zo heb ik de laatste week het bioscoopbezoek verricht waar ik in de kerstperiode niet aan toekwam. Op een enkele titels na betroffen dit louter films die al sinds november en december 2019 draaiden. Een daarvan was uiteraard CATS, dat weliswaar oogde en klonk als het krankzinnige experiment dat de trailer me had beloofd, maar toch dodelijk saai bleek. Had ik dan toch maar aan de drugs moeten gaan voor de gewenste hallucinante ervaring?
Een andere ingehaalde film was KNIVES OUT, waarvoor deze week een vervolg werd aangekondigd waarin Daniel Craig terugkeert als speurder Benoit Blanc. Benieuwd met wat voor prachtige donutmetaforen hij ditmaal op de proppen zal komen, maar vooral of terugkerend schrijver-regisseur Rian Johnson deze suggestie ter harte zal nemen. Edgar Wright zal waarschijnlijk even in zijn nopjes zijn geweest met dit vervolgnieuws, want afgaand op deze lijst waarin grote regisseurs hun favoriete films van het afgelopen jaar bejubelen, heeft hij de film hoog zitten. Uiteraard bevat deze lijst een plekje voor PARASITE, waarover men duidelijk nog lang niet uitgepraat is. De film krijgt zelfs een vervolg of remake in de vorm van een HBO-miniserie. Eenieder die wil uitvinden of het verhaal van deze film ook zonder de ijzersterke regie van Bong Joon Ho overeind blijft, kan zich wagen aan het script.
Behoefte aan meer leesvoer? Zie hier een grote lijst scripts van films uit het afgelopen decennium. Een enkeling daarvan zien we terug in deze decenniumlijst, die niet zozeer de beste films opsomt, maar simpelweg de tien die het tijdperk het meest definiëren. Voor een wat diepere duik in dit decennium is er deze nieuwe podcast. Als we dan eindelijk klaar zijn met de jaren 10, kunnen we verder met het nieuwe jaar. Het Nederlandse bioscoopaanbod is in januari altijd een heerlijk bizar mengelmoesje: enerzijds de prestigefilms die op Oscars hopen, anderzijds de rommel waar Hollywood zo snel mogelijk vanaf wil. Die laatste categorie werd door de heren van Red Letter Media ooit bestempeld tot “Fuck You, It’s January!” Zou die term tegenwoordig ook van toepassing zijn op het Netflix-aanbod? De miniserie DRACULA zou namelijk niet veel soeps zijn. Overigens heeft januari als maand van laagdrempelige films klaarblijkelijk ook zijn liefhebbers.
Toch zal de januarirelease van THE GRUDGE een aardig teken aan de wand zijn geweest dat deze film waarschijnlijk geen hoogvlieger ging worden. Sommigen beschouwen de remake (of is het toch een sequel?) als een laatste stuiptrekking van een horrortrend waar geen leven in zit, omdat deze reeksen geen gezicht hebben (al valt op sommige horrorreeksen mét een gezicht ook wel wat af te dingen), maar de film heeft ook zijn verdedigers, zoals dit artikel waarin THE GRUDGE lof krijgt voor het niet proberen aan te boren van een nieuwe doelgroep, maar gewoon de liefhebbers van de oorspronkelijke reeks poogt te behagen.
Heden, verleden en toekomst strijden tijdens een decenniumovergang om voorrang. Aangezien het heden een puinhoop is, kunnen we misschien maar beter vooruitkijken. In de toekomst kunnen we bijvoorbeeld uitbreiding van de Kijkwijzer-leeftijdskeuringen verwachten, evenals een optie die filmkijken op je televisie zowaar verbetert. Maar dan is er het ietwat onthutsende nieuws dat Warner Bros. kunstmatige intelligentie in de strijd gaat gooien voor zijn filmactiviteiten… Goed, terug naar het verleden dan maar! Zie bijvoorbeeld deze scherpe ontleding van de alweer bijna dertig jaar oude keukenscène uit JURASSIC PARK en dit melige overzicht van professioneel voetfetisjist Quentin Tarantino’s oeuvre. Blijft het voetenliedje daarin iets te hardnekkig in je hoofd hangen, dan kun je dat hieronder wegspoelen met de catchy tunes van een zingende Yoda:
Geniet van je weekend.
