‘Van de makers van [REC]’ staat groot op de dvd van SWEET HOME. Een leuke marketingtruc, maar naast zijn functie als trailer supervisor bij [REC] 3: GENESIS heeft regisseur Rafa Martínez weinig met de populaire Spaanse horrorfranchise te maken en dat is te merken…
[REC] en SWEET HOME – het lange speelfilmdebuut van Martínez – hebben dezelfde distributeur en uitvoerende producenten. De grootste overeenkomst is de setting. Ook SWEET HOME speelt zich volledig af in een groot en grimmig Spaans appartementencomplex, maar daar houdt de gelijkenis ook op.
Makelaar Alicia (Ingrid García Jonsson) bezoekt de laatste inwoner van een oud en bijna leegstaand gebouw, maar ze kan de oude man niet overtuigen om te vertrekken. Alicia, die de sleutel van het pand in bezit heeft, creëert vervolgens een romantische setting in één van de lege kamers om haar vriend Simon (Bruno Sevilla) te verrassen voor zijn verjaardag. Het lijkt een gezellige avond te worden, tot drie gemaskerde mannen het complex binnenvallen om de oude bewoner te doden. Als ze merken dat er nog twee mensen aanwezig zijn, zitten Alicia en Simon in de val.
De film bevat genoeg typerende clichés. Voordat Alicia het appartementencomplex met haar vriend betreedt, zien we nog even dat ze haar telefoon in haar auto laat liggen. Een andere telefoon laat ze later die avond per ongeluk stukvallen. Dat soort scènes zijn weliswaar vermoeiend, maar het is begrijpelijk dat ze worden ingezet. Een stuk vervelender zijn de onlogische en omslachtige keuzes van de hoofdpersonages, zo maken Alicia en Simon steevast de meest bespottelijke beslissingen. Als je bijvoorbeeld heel stil moet zijn om niet gevonden te worden is het niet handig om tegen een deur te schreeuwen en slaan als deze met kettingen op slot zit. Dat soort dommigheid verwacht je van geile blonde tieners op zomerkamp, maar niet van een intelligente makelaar.
In horrorfilms met zo’n zomerkamp pik je het ook als een gemaskerde moordenaar niet rent, maar langzaam op zijn prooi afloopt. Het trage tempo waarop de moordenaar in SWEET HOME achter zijn slachtoffers aangaat is echter bespottelijk. Terwijl er duidelijk haast bij is om het stel om zeep te helpen, geeft de slome bad guy het tweetal telkens alle tijd om te ontsnappen. Op een gegeven moment vraag je je af of Martínez dit doet voor spanningsopbouw of gewoon om de duur van deze matige film te kunnen rekken. Want zelfs met deze slenterende beul gaat het scherm al na een kleine 75 minuten op zwart.
Als serieuze en realistische thriller werkt SWEET HOME niet, maar gelukkig komt Martínez af en toe lekker lomp uit de hoek en rolt er ineens een hoofd van de trap. Dat soort lugubere horror is nog de enige verrassing in een braaf verhaal. Verder kan director of photography Antonio J. García zich goed uitleven in het grauwe lege appartementencomplex en creëert een paar mooie plaatjes. Het is echter jammer dat hij tijdens actiesequenties de camera niet stil kan houden. Dit in combinatie met slordige montage zorgt ervoor dat je soms amper kan zien wat er gebeurt. Al met al is SWEET HOME, met zijn voorspelbare 75 minuten, te lang en zeker niet zo spannend als [REC].
Di: Splendid Film. Release op dvd: 26 november 2015. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 2 januri 2016.
