Vrijwel alle medewerkers/sters aan deze film zijn bevlogen snowboarders, die meermalen per jaar bijeenkomen in The Silver Mount Ski & Summer Resort, Kellogg, Idaho, om zich daar over te geven aan de ultieme adrenaline-rush, die het stunten op snowboards, shredding genoemd, met zich mee brengt. Zo is het idee geboren om een film rond snowboarding te maken en het resultaat is het onderhavige SHREDDER.
De schatrijke Kimberly Van Arx (McKeon) nodigt vrienden en vriendinnen uit voor een weekendje snowboarden in haar vaders chalet op de flanken van Rocky Summit, Idaho. Volgens overlevering houdt zich daar een mysterieuze, in het zwart geklede skiër op, die snowboarders naar het leven staat. Inderdaad vindt het groepje rond Kimberly de dood bij ongelukken en moordaanslagen. Bij haar ontmaskering valt de daderes in een sneeuwmachine, die haar restanten over tientallen vierkante meters maagdelijke sneeuw verspreidt. Einde. Over SHREDDER kunnen we kort zijn. Het is een waardeloze film. Gestunt met snowboards rond een moordmysterie dat spot met iedere vorm van logica en de regels van dit subgenre aan z’n laars lapt. Veel scènes van zich te pas, maar vooral te onpas ontkledende meiden; leeghoofdige dialogen; onderlinge verhoudingen die in luttele minuten wild pendelen tussen kroelerige affectie en diepste minachting (al naar gelang de stand van de emotionele barometer van de tiener in kwestie). Radeloos oninteressante karakters wier hoofd louter staat naar copuleren. Soms lijkt het alsof men een nest konijnen bezig ziet. Een werkje dat de status van min of meer gedurfde home movie nooit had mogen ontstijgen. Toch is er met een dergelijke film nog wel iets boeiends te doen en dat brengt ons bij… HET GROTE SHREDDER-DETECTIESPEL 1. Huur de film. 2. Bekijk de film aandachtig (vooruit, even doorbijten). 3. De kijker weet nu twee dingen: dat Kimberly Van Arx de moordenares is (haar vederlichte motief: zij haat snowboarders); dat er nog een tweede identiek geklede skiër rondwaart, die alleen relatief onschuldige scare tactics bezigt om al die roekeloze snowboarders van zijn geliefde Rocky Summit te weren (ooit werd het dochtertje van de man per ongeluk door een stuntende snowboarder gedood) en wij moeten deze verwarde, door verdriet overmande vader op zijn woord geloven. 4. Wat veel kijkers niet zullen beseffen, is dat zij getuige zijn geweest van een constructie, die in de literatuur contraio vuoto (ledig contrast) wordt genoemd en door Raymond Chandler in zijn kostelijke essay The Simple Art of Murder (1950) met de term the missing link wordt omschreven: achteraf gezien moet de ontmaskerde dader, om haar misdrijven met succes te hebben kunnen begaan, een ijzeren tegenwoordigheid van geest, een alle perken te buiten gaande moordzucht, een ongekende koelbloedigheid en volledige beheersing van commando-technieken aan de dag leggen, die het karakter zoals we dat in de loop van de film hebben leren kennen volkomen vreemd zijn. Bovendien moet zij over de gave van bilocatie hebben beschikt (het vermogen om op twee plaatsen tegelijk te zijn – volgens theologen alleen voorbehouden aan goden) en acteertalenten van Oscar-niveau om haar kornuitjes, tevens potentiële slachtoffers van haar bloedlust, een film lang om de tuin te leiden (om over haar zotte motivering maar te zwijgen). Kortom, een onhoudbare premisse. 5. Lees deze mond-vol nog eens over. Draai nu SHREDDER nog een keer door en bepaal waar onze Kimberly zich bevindt en wat zij aan ‘t uitspoken is ten tijde van de diverse slachtpartijen. Neem er desnoods pen en papier bij om haar gangen na te trekken. Speel voor detective, kijk met arendsogen en ontrafel de plot. Wat is de onontkoombare conclusie van al deze inspanningen? Dat de toeschouwer zich iedere tien minuten big time geflest weet. En als hij deze methode bij elke stalk and slash-film hanteert, gaat er een wereld van ongekende nep voor hem open. Zo werpt SHREDDER nog onverwacht filmeducatieve vruchten af. Erique J. Rebel • Copyright 2003 Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #58, p30.
