Wanneer in SEASON OF THE WITCH ‘veertiende-eeuwse’ kruisridders opeens heel hard ‘Shit!’ roepen, dan weet je dat de makers weinig tot geen belangstelling hebben kunnen opbrengen voor het onderwerp van hun film.
Scenarist Bragi F. Schut controleert zijn feiten niet (de kruistochten vonden helemaal niet plaats in de veertiende eeuw), maar slaagt er wel in oneliners te verzinnen die zelfs bij monde van Nicolas Cage en Ron Perlman niet stoer klinken. ‘Whoever slays the most infidels is buying drinks tonight!’ Gaap.
Nog ergerlijker is het gebrek aan logica. Cage en Perlman zijn kruisridders die we bijvoorbeeld tijdens het Beleg van Tripoli (1102-1109 – Wikipedia, Schut!) bloedig zien huishouden. Toch houden deze twee slachters het van de ene op de andere dag voor gezien. Waarom? Omdat er onschuldige doden vallen! Voor het eerst, kennelijk. ‘I serve the Church no more!’ schreeuwt Cage verbolgen, waarop de twee deserteren en terugkeren naar ‘The Coast of Styria’. (Styria, een hertogdom dat op de grens lag van het huidige Slovenië en Oostenrijk en dus géén kust bezat!)
Toch, ondanks hun gebleken onbetrouwbaarheid vertrouwt de doodzieke Kardinaal D’Ambroise (Christopher Lee onder een dikke laag special effects make-up) deze twee deserteurs een belangrijke missie toe. Cage en Perlman moeten een jonge, van hekserij verdachte vrouw (Claire Foy) naar een klooster brengen waar zich een boek met belangrijke rituelen bevindt die de heks zullen doden en zo de Pest zullen beëindigen. Je vraagt je af waarom het boek niet naar hen toe komt, desnoods – met Schuts opvattingen over de Middeleeuwen – per FedEx-koerier.
De omslachtige aanloop en de tocht met de vrouwelijke verdachte naar het klooster nemen het grootste deel van SEASON OF THE WITCH in beslag. Behalve de pre-credit scène waarin drie heksen worden opgehangen, gebeurt er dat hele eerste uur niets griezeligs. Wat Schut heeft weten te bedenken lijkt er met de haren bijgesleept voor effect: een massagraf vol pestslachtoffers, bijvoorbeeld. Later is er is ook nog een héél enge touwbrug. Wat in ieder geval niet lukt is om dat aantrekkelijke meisje in die kooi ook maar enigszins de verdenking op zich te laten laden van hekserij.
We zijn nog maar nauwelijks bijgekomen van THE SORCERER’S APPRENTICE, en opnieuw figureert Cage dus in een film die het in de laatste akte louter moet hebben van cgi-spektakel. Eerlijk gezegd: het bataljon ondode monniken (‘The head! Cut off the head!’ – hoe verzint die Schut het?) en HELLBOY die het aflegt tegen een demon, we moesten er wel om lachen. Maar dat is waarschijnlijk niet waarop regisseur Dominic Sena (GONE IN SIXTY SECONDS) en Schut mikten met deze puinhoop.
DI: A-Film (Release NL: 10 Februari)
Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 10 februari 2011.
