Onder het motto “geen genade, geen schaamte, geen vervolg” wordt SCARY MOVIE aan de man gebracht met een affiche waarop we een lachende variant van het masker uit SCREAM aantreffen. Voorts zien we een t-shirt met de zin “I see dead people” uit THE SIXTH SENSE, het stokmannetje uit THE BLAIR WITCH PROJECT in een koddige onderbroek en twee lekkere wijven, MTV-bimbo Carmen Electra en de in AMERICAN PIE ontklede Shannon Elizabeth.
De combinatie bleek een schot in de roos bij Amerikaanse tieners, die massaal plat gingen voor deze parodie op de recente horrorhits en dus kennelijk met weinig tevreden zijn. Want de gebroeders Wayans en de vier extra scenarioschrijvers kiezen bij herhaling voor de gemakkelijkste weg: zo beperken ze zich tot het eenvoudigweg citeren van THE SIXTH SENSE, BLAIR WITCH en het misplaatste THE MATRIX en THE USUAL SUSPECTS, waarbij de lichtvoetige context en de herkenning voor de lach moeten zorgen. Mel Brooks liet met het dodelijk komische YOUNG FRANKENSTEIN ooit zien dat het parodiëren van horrorclichés een kunst kan zijn, SCARY MOVIE wordt gekenmerkt door luiheid, cynisme en een slechte timing, die in potentie aardige vondsten effectief om zeep helpt.
Terloops gaan de makers ook nog met de wansmaak van de gebroeders Farrelly aan de haal, maar ze ontberen de finesse, relativering en aandoenlijke personages die een film als THERE’S SOMETHING ABOUT MARY zo aanstekelijk maken. En dus krijgen de talloze grappen over herenliefde een akelig homofoob karakter, zeker wanneer het motief voor de moorden zonder enige relativering als een worsteling met homoseksuele gevoelens wordt gepresenteerd.
Het schofferen van goede smaak en krampachtig politiek correcte opvattingen mag na een lange periode van braafheid meer dan welkom zijn, het is wat anders wanneer men bevolkingsgroepen demoniseert om een lachsalvo te scoren. SCARY MOVIE is een foute film.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #46, juli/augustus 2000.
