Schokkend nieuws is het allang niet meer. Op 12 juni vorig jaar werden Nicole Brown, de ex-vrouw van sportcoryfee annex filmster O.J. Simpson, en huisvriend Ronald Goldman vermoord. Op het moment dat ik dit schrijf is de rechtszaak tegen verdachte O.J. al vijftig dagen aan de gang.
Volgens de kudde experts die iedere dag over het tv-scherm trekt zal The Juice komende zomer worden vrijgesproken, want de meerderheid van de jury die over zijn lot beslist is zwart en Orenthal James Simpson is de held van iedere zwarte Amerikaan. Als O.J. inderdaad vrijuit gaat heeft hij mazzel. Verdomd veel mazzel, want het heeft er alle schijn van dat hij schuldig is. En dan heb ik het alleen nog maar over de feiten die in de rechtszaak boven water zijn gekomen. Er is namelijk ook nog de instant pulp/cult/trash-klassieker THE O.J. SIMPSON STORY, een in allerijl gemaakte tv-film over Simpson’s relatie met zijn ex, die er geen twijfel over laat bestaan dat moord de logische apotheose is van het stukgelopen huwelijk. De film ontrolt zich als een goedkopere versie van het camp-hoogtepunt van vorig jaar, de Tina Turner biopic TINA, WHAT’S LOVE GOT TO DO WITH IT. De opbouw is simpel: O.J. vertelt aan advokaat Robert Shapiro zijn levensverhaal, dat met een reeks flashbacks geillustreerd wordt. Zie hoe een nog jonge O.J. in 1964 een paar flessen wijn uit een winkel steelt. Zie O.J., getooid met een flitsend afro-kapsel, in 1970 zijn eerste vrouw verrot schelden. Zie hoe O.J. in 1988 ruzie krijgt met zijn tweede vrouw en vermeende slachtoffer over zijn keuze voor een rol in de eerste NAKED GUN. Als we deze interpretatie moeten geloven leidde die discussie tot Nicole’s beruchte telefoontje naar de politie, gevolgd door een rechtzaak waarbij O.J. bestraft werd met een boete van 700 dollar en 1200 uur maatschappelijke dienstverlening. Al even hilarisch is O.J.’s mislukte poging om na de echtscheiding een afspraakje te maken met de playmate van de maand: hij loopt een telefonisch blauwtje omdat hij te opgefokt is. Het geheel wordt spectaculair afgerond met O.J.’s rondrit in de witte Ford Bronco en zijn uiteindelijke overgave aan de politie. THE O.J. SIMPSON STORY is natuurlijk een hartstikke foute film, alleen gemaakt om snel munt te slaan uit Amerika’s beruchtste moordzaak. De anonieme regisseur verschuilt zich niet voor niets achter het bekende pseudoniem Alan Smithee. De film toont ons weer eens hoezeer het credo ‘anything to make a buck’ het in de Amerikaanse grondwet vastgelegde recht op ‘life, liberty and the pursuit of happiness’ overschaduwt. Het is alleen jammer dat de sterren van de rechtszaak, werkster Rosa Lopez en huisvriend Kato Kaelin, niet in deze real life kolder voorkomen.
** Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #18, p11.
