Ondanks het mondiale succes van de genrefilms van Peter Jackson, en de daaruit voortvloeiende schaalvergroting bij zijn trucagefabriek WETA, blijven horrorfilms uit Nieuw Zeeland een schaars goed. De debuutfilm van Glenn Standring heeft geen enkele connectie met Jackson, maar dankt zijn charmes wel aan het tegendraadse karakter dat de nationale cinema typeert: aan excentrieke personages is geen gebrek en ook de locaties ontberen de uniformiteit die Amerikaanse films kenmerkt.
Minder charmant is het gebruik van sleetse genretrucs, zoals de sinistere openingsscène die een grap blijkt te zijn en enkele nachtmerries waaruit de held gillend ontwaakt. Bij zijn onderzoek naar een satanische sekte kan Harry Ballard (Urban) realiteit en hallucinatie maar moeilijk van elkaar onderscheiden en dat levert enkele aardige momenten op, maar de suggestie dat zijn marihuanagebruik daarbij een rol speelt is een volstrekt achterhaald zwaktebod. Het bloed vloeit echter rijkelijk, de trucages zijn aardig en het tempo ligt hoog. ** Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #46, p13.
