Low-budgetfilms. Iemand schreef onlangs op deze website: ‘het woord zegt het eigenlijk al’. Toch is niet iedere low-budgetproductie hetzelfde. De Haagse horrorfilm GRIMAS bewijst dat je met weinig geld ook iets leuks kunt maken.
Sophie (Anouk van der Steen) en Kevin (regisseur Arjen Rooseboom) zijn broer en zus en sinds de dood van hun ouders op elkaar aangewezen. Wanneer ze in geldproblemen komen, besluit Sophie een baantje te accepteren als babysit. Ze kan diezelfde avond nog beginnen in de Nachtegaalstraat 5. De zuigeling ligt merkwaardig verscholen onder een dekentje te ademen, het echtpaar Richard en Annette van der Werff (Joris Nuijten en Renate Pauw) gedraagt zich verdacht, maar wat Sophie die nacht werkelijk zal overvallen is van een geheel andere orde. ‘Sophie, waar héb je het over? Er lígt helemaal geen clownspop op onze slaapkamer!’
GRIMAS is de eerste avondvullende speelfilm van Arjen Rooseboom. De Haagse acteur was eerder te zien in een aantal vervolgen op DE KAMELEON en bekwaamt zich sinds enige tijd in regie. Hij schoot GRIMAS in ongeveer één jaar voor een schamele 8.000 euro. In het korte interview in Schokkend Nieuws #95 deed hij ook niet geheimzinnig over zijn inspiratiebronnen: John Carpenters HALLOWEEN en Stephen Kings THE SHINING en IT.
Vooropgesteld: GRIMAS is een amateurproductie. De gebruikte camera is goedkoop, de belichting vlak, de dialogen zijn niet altijd verstaanbaar en voor uitgebreide sets was ook geen geld. Schattig: wanneer een auto na een spannende achtervolging in een ondergrondse parkeergarage plots tot stilstand komt, crasht hij niet tegen een muur, maar tegen een ‘toevallige’ stapel lege verhuisdozen. Hoofdrolspeelster Anouk van der Steen is vrijwel altijd overtuigend, maar de overige acteurs verzanden vaak in theatrale overdrijving. Het scenario ontkomt ook niet aan lachwekkendheden hier en daar. Zo blijken de ouders van Sophie en Kevin te zijn omgekomen tijdens een tsunami (?!) aan het Scheveningse strand.
Maar Rooseboom kan wel wat. In de eerste helft van de film balanceert hij behendig met verhaallijnen. Kevin staat achter de bar, het echtpaar Van der Werff leeft zich uit in het Novotel, een ander stelletje loopt op meerdere momenten door het verhaal, buren tegenover vragen zich af of ze die arme oppas niet moeten waarschuwen en elders in de stad beramen twee straatrovers een inbraak. Je bent je van dat alles wel bewust, en die scènes hebben hun nut, maar je verliest nooit uit het oog dat Sophie alleen is achtergebleven in dat huis. Zij ligt, terwijl de baby slaapt, op de bank te studeren (‘Basisboek Communicatie’) wanneer de ellende begint. Opeens schiet de televisie aan. Pure Stephen King: fragmenten uit o.a. DIE HARD, BATMAN en een Michael Jackson-video vormen een bovennatuurlijke boodschap: ‘Kom met mij mee, prinses. Het is tijd om jou de mijne te maken. Voor eeuwig.’
En dan is er opeens de eerste geslaagde scare. Kort daarop – het is dan gaan onweren – gevolgd door nog een goed schrikmoment. Sommige digitale effecten werken niet, maar wanneer Rooseboom het eenvoudig houdt – double exposure, stop-motion, een slimme montage – dan sorteert hij effect. Hij denkt ook duidelijk na over camerabeweging, beeldcompositie en de functie van een shot. Wanneer in de parkeergarage van het Novotel de achtervolging wordt ingezet op Richard en Annette van der Werff, is die autoachtervolging, ondanks eerder genoemde beperkingen, bij vlagen best spannend. Rooseboom heeft in elk geval films met car chase scènes bestudeerd.
GRIMAS valt in twee delen uiteen. Veel van de spanning die Rooseboom in dat huis aan de Nachtegaalstraat heeft weten op te bouwen, gaat helaas verloren in de tweede helft. Opeens verplaatst de actie zich naar het Novotel en het Medisch Centrum Westeinde. Opeens is er meer geren en gepraat dan angst. En vooral: na al die tijd die we met haar hebben doorgebracht, verliezen we Sophie uit het oog ten gunste van het politieonderzoek van Inspecteur De Vries (Leo Spaans). Begrijpelijk dat Rooseboom wil onthullen hoe de plot in elkaar steekt, maar zo origineel is die niet en het is toch een beetje alsof je Stephen King inruilt voor Baantjer.
Zonde, want die tien minuten aan het einde van de eerste helft waren sterk. Op IMDb staat GRIMAS II al aangekondigd. Oog voor film heeft Rooseboom, dus het loont de moeite dan te investeren in een goede camera, beter geluid en – vooral – sfeervolle belichting.
Meer informatie over vertoningen en eventuele dvd-release: www.grimasdefilm.nl. Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 11 juni 2012.