RECENSIE

Green Lantern(2011)

Vorige week was het een superheld van Marvel; deze week is het er een van DC Comics. Kwalitatief ontloopt GREEN LANTERN de concurrent niet veel, maar hij wordt leuker als je hem als ouderwetse sciencefictionpulp beschouwd.

GREEN LANTERN begint met een lang stuk expositie. Terwijl zonnestelsels, planeten en sterrennevels voorbij suizen, worden we op de hoogte gebracht van het verbazingwekkende feit dat een intergalactische vredesmacht al eeuwenlang de vrede tussen de sterren bewaakt. Dit Green Lantern Corps bestaat uit 3.600 vechtersbazen van elk denkbaar ras en denkbare thuisplaneet. Ze ontlenen hun superkrachten aan een groene ring en staan onder bevel van een raad van wijze pilaarheiligen. Niet wijs genoeg helaas, want diezelfde Guardians creëerden per ongeluk de kwade Parallax, die met zijn ontsnapping uit The Lost Sector, deze veel te lange intro beëindigt en GREEN LANTERN eindelijk van start doet gaan. Hij vernietigde vier Groene Lantarens en twee complete werelden, zo wordt ons – helaas – weer alleen verteld.

Natuurlijk zal het uiteindelijk een Groene Lantaren van de menselijke soort zijn, die Parallax verslaat. Hal Jordan (Ryan Reynolds) is het type testpiloot dat zich op de dag van een belangrijke vliegdemonstratie verslaapt, alle bevelen in de wind slaat, maar gelukkig beschikt over een nobel hart en immens vliegtalent. Daarom krijgt uitgerekend deze onverantwoordelijke jongeman de verantwoordelijkheid om het Evenwicht in het Heelal te herstellen. ‘Once I have devoured your world, I will have all the strength I need to defeat the Corps and destroy the Guardians,’ legt Parallax het probleem nog even uit.

Veel is er mis met GREEN LANTERN. Het verhaal is nauwelijks origineel te noemen, de dialogen zijn vreselijk gezwollen en zelfs de makers zijn onzeker over hun hoofdpersoon: is het nu een moedige testpiloot of een jongen die telkens op het cruciale moment verlamd raakt door de traumatische herinnering aan zijn gestorven vader? Toch heeft de film wel z’n charme en dat heeft vooral te maken met de vreemde vormgeving.

CGI en 3D zijn moderne technieken, maar de fantasiewereld die GREEN LANTERN daarmee creëert is aandoenlijk passé: aliens met een vissenkop of een paarse gelaatskleur, knalgroene pakjes en enorme hoeveelheden felgekleurde krachtstralen. En dan die mallotige kleurentheorie! Groen is, zo proberen de makers ons wijs te maken, de kleur van de wil. En de wil is de machtigste energiebron in het universum. Wie al die intergalactische wilskracht kan bundelen in een groene ring, kan alles. Zo voorkomt Hall bijvoorbeeld een helikopterongeluk door simpelweg te willen dat de helikopter veilig op een groene playmobil-racebaan landt. ‘Wow!’ De enige energiebron die daar nog tegenop zou kunnen is angst, gesymboliseerd door Parallax en de kleur geel. ‘Beware the yellow power of fear!’.

Is het oubollig? Reken maar. Is het cool? Nee. Maar waarom verwachten we tegenwoordig eigenlijk van onze superhelden dat ze cool zijn, vol van ironische zelfreflectie en opereren in Irak, Afghanistan of Tsjernobyl? GREEN LANTERN doet exact het tegenovergestelde en omarmt met dodelijke ernst een wereld van kunstmatigheid en vreemde bedenksels. En dat nam ondergetekende dan wel weer in voor deze kleurboekenheld. CAPTAIN AMERICA: THE FIRST AVENGER zal het ongetwijfeld beter doen aan de boxoffice, maar als je dan toch voor pulp gaat, waarom dan niet voor die in de felle kleuren van zo’n slechtgedrukte oude comic?

Di: Warner (NL: 4 augustus, B: 27 juli). Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 2 augustus 2011.

2 augustus 2011
  • Titel
    Green Lantern
  • Lengte
    114 minuten
  • Regie
    Martin Campbell
  • Scenario
    Greg Berlanti, Michael Green, Marc Guggenheim
  • Cast
    Ryan Reynolds, Blake Lively, Peter Sarsgaard
  • Taal
    English
  • Land
    United States
  • Trailer
Meer Sci-Fi
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments
Advertentie

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.