DOODEIND was onderdeel van het kleine Nederhorrorgolfje in de jaren 2000, dat ons ook WOENSDAG en SL8N8 bracht. Volgens SN-recensent Phil van Tongeren is de film van Edwin van den Eshof de beste van het stel, en zelfs de ‘eerste volwassen Nederhorrorfilm van de 21ste eeuw.’ In zijn recensie heeft Van Tongeren vooral lof voor de stijl, ‘die de kijker het gevoel geeft daadwerkelijk in een andere wereld te zijn beland. Van den Eshof, cameraman Bart Beekman, production designer Vincent de Pater en geluidsman Arno Willemstein scheppen op de set (in werkelijkheid een Nederlandse villa en voormalige dependance van het Filmmuseum) een waarlijk spookachtig universum vol griezelige schaduwen, verborgen kamers en uit zichzelf open en dicht zwaaiende deuren en ramen; een spookhuis als een levend organisme dat dreigend kraakt, piept en kreunt, totdat het de aanval opent op de indringers met een zich razendsnel verspreidende vurige schimmel (een verrassende vondst en een effectief digitaal effect bovendien). DOODEIND werd gedraaid op HD en voor de bioscooprelease overgezet op 35mm, maar je moet van goeden huize komen om dat te zien. Ook om een andere reden oogt de film als film, en niet als de zoveelste amechtige poging de zogenaamde MTV-generatie te behagen. In plaats van alles ‘op te lossen’ in een razendsnelle montage zet Van den Eshof liever een subtiele rijder in of verlegt hij de scherptediepte van een shot. Ouderwetse stijlmiddelen in de goede zin van het woord. Ook klassiek: het ineens uit het donker te voorschijn springende monster. In DOODEIND schrik je je bij deze stoplap uit het horror-idioom eindelijk weer eens de pleuris.’
DOODEIND is tijdelijk gratis te zien op ons YouTube-kanaal.
