TGIF | Mijn collega’s bij Schokkend Nieuws en ik zijn deze week niet helemaal on the same page. Bram, Lieuwe en vooral Theodoor verzamelden bijna dertig linkjes (dank daarvoor – ik kon ze helaas niet allemaal gebruiken), maar geen daarvan ging over de film en de serie die mij de afgelopen dagen bezighielden.
KNIVES OUT heb ik nog niet gezien. Het lijkt me, ondanks de wat negatieve recensie op onze site, best een leuke film. Niks mis met het production design en de cast, vind ik. De film die ik verleden week zélf recenseerde bleef nog even door mijn hoofd spoken: PARASITE van SN-favoriet Bong Joon-ho. Ik leidde hem afgelopen zondag ook in voor een volle zaal in de Filmschuur in Haarlem. Ik vergeleek hem daar een beetje plagerig met FLODDER van Dick Maas. In beide films zie je een arme asociale familie intrek nemen in de luxe huizen van de elite. En in beide gevallen levert dat grappige situaties op waarbij je inwendig juicht voor iedere slimme oplichterstruc van de Familie Underdog. Het verschil is dat de grappen in Bongs zwarte komedie minder plat zijn en dat de film eindigt als messcherpe aanval op een economisch systeem waarin have’s en have-nots samen ten onder gaan in een bloederige klassenstrijd.
Ga hem zien, die film, voordat CATS of een andere blockbuster hem uit de bioscoop verdringt. Zo scherp als de maatschappijkritiek in die film is, zo veel werd er gelachen in de zaal. Dat is anders bij de uitstekende HBO-serie waarvan ik deze week de eerste vijf afleveringen zag: WATCHMEN. ‘We don’t do loppipops and rainbows. We know those are pretty colors that just hide what the world really is: black and white.’ De serie slaat een originele koers in ten opzichte van de comic, ziet er letterlijk inktzwart uit, is verstoken van humor en zegt, vrees ik, heel veel over de racistische spanningen in de VS op dit moment. Ik wil graag zeggen dat de benadering van Bong Joon-ho me sympathieker is en dat systeemkritiek meer raakt met een vleugje humor, maar dan zou ik toch een beetje liegen. Ook ik moest googelen om geschokt te ontdekken dat de gebeurtenissen in de eerste aflevering niet verzonnen zijn.
Waar ik dus niet naar gekeken heb, is THE MANDALORIAN. Ik ben, als ik eerlijk ben, ook niet geïnteresseerd. ‘Generally speaking,’ schrijft de maker van het stuk hierboven, ‘the main split among Star Wars fans is whether or not you like the show, really like the show, or love the show.’ Kinderachtig. Ik lees dat fans helemaal blij worden van Baby Yoda en dat er zelfs een nieuwe meme is. Van mij mag het, maar Baby Yoda is natuurlijk de kattenfoto van A Galaxy far far away en een commerciële gimmick die de bedenker van de Ewoks waardig is. We weten toch al wie hier het meest blij van wordt. Dat is ook het bizarre, als je met PARASITE in het achterhoofd naar deze video zit te kijken. Ik weet zeker dat er Marvelfans zijn die geen cent te makken hebben, maar staan te juichen wanneer ‘hun’ team DC verslaat. Zouden zij wel begrijpen wie in PARASITE de parasieten zijn?
Fandom maakt soms, eh, een beetje dom. Gelukkig zijn er natuurlijk ook heel slimme fans. Zoals Jasper die weer een fantastische video voor ons maakte, of John Waters, degene die deze lijst opstelde, de gast die deze interessante videolezing geeft of deze verrukkelijk blije droogkloot:
Tot welke categorie ik deze fans moet rekenen weet ik nog niet helemaal. Zeker is, dat je de specialisten ook niet altijd moet vertrouwen. Bioloog Forrest Galante weet vast veel van dieren, maar als fan vind ik dat hij over films zijn bek moet houden. Letterlijk citaat:
‘Great, I’ve never seen JAWS. Let´s see the end of it!’
AAAARGH! Fijn weekend allemaal!
