TGIF | Soms word ik eraan herinnerd dat ik in een bubbel zit. Toen ons tijdschrift werd besproken in de podcast De krokante leesmap, bijvoorbeeld, waar men dacht dat de kop En nu is de wacht voorbij boven een artikel over GAME OF THRONES een taalfout bevatte.
Dat Marcel van Roosmalen, Noortje Veldhuizen en Roelof de Vries die kop niet begrepen is best geestig, en illustratief voor de kloof tussen ‘ons’ en de rest. Ik kijk niet eens GAME OF THRONES. Maar door culturele osmosis weet ik wat ‘de wacht’ betekent, ken ik de White Walkers en de Red Wedding en weet ik dat Jon Snow niks weet. Ook al ben ik na anderhalf seizoen gestopt, GAME OF THRONES is in mijn wereld een fenomeen waar iedereen wel iets over kan vertellen. Bij de première van het laatste seizoen leek heel het internet in het teken te staan van de serie. Dat terwijl er veel meer mensen kijken naar, bijvoorbeeld, NCIS: een politieserie waarover ik nooit iets hoor. Ik weet niet eens waar de letters in de titel voor staan. Ik heb het zojuist opgezocht, maar ben het alweer vergeten. Dat heeft er ook mee te maken dat ik net terugkom van de borrel ter gelegenheid van het nieuwe nummer.
Zo’n borrel is een typische bubbelgelegenheid. Daar kan ik zonder uitleg beginnen over FRIDAY THE 13TH PART VII. Een artikel over dovenrepresentatie in A QUIET PLACE zou daar door iedereen begrepen worden, en veel aanwezigen kunnen treuren dat Netflix SANTA CLARITA DIET alweer beëindigt. Maar gesprek van de avond was natuurlijk iets veel groters: AVENGERS: ENDGAME, het slotstuk van Marvels eerste Avengers-reeks. Een flinke bak fan service en een aardige film. In de meeste grote steden kun je vandaag in een Pathébioscoop elk uur een vertoning bezoeken van tien uur ’s ochtends tot elf uur ’s avonds, wat betekent dat de film in bepaalde bioscopen de hele dag in drie zalen tegelijk draait. Maar zelfs dan: de gemiddelde Nederlander heeft geen idee wie Thanos is.
Dit ondanks de megalomane plannen van Disney. Want dat bedrijf is op steeds griezeliger wijze bezig de wereld over te nemen. Dat STAR WARS en Marvel in muizenklauwen zijn, daar valt mee te leven, maar ik maak me zorgen over 20th Century Fox: wat gaat Disney doen nu die studio gekocht is? Zullen al die decennia aan filmgeschiedenis geëerd worden, überhaupt bewaard blijven? Disney is altijd al berucht zuinig geweest met het uitbrengen van fysieke dragers. Wat als Fox-klassiekers straks alleen nog maar gestreamd kunnen worden op Disneys kanalen? Waar ze ook op elk gewenst moment weer van verwijderd kunnen worden? Ik kan me best een toekomst voorstellen waarin piraten verantwoordelijk blijken voor het bewaren van culturele artefacten. En nu heeft de muis zijn oogjes ook al gericht op Hulu…
Ik zie weleens een Orwelliaanse toekomst voor me. Niet om het al te politiek te maken, maar ik denk steeds vaker aan Orwells beroemde uitspraak dat vrijheid op lange termijn alleen mogelijk is in een socialistische samenleving, omdat het kapitalisme de neiging heeft bedrijven steeds meer macht te geven over elk aspect van ons bestaan. ‘For some years past I have managed to make the capitalist class pay me several pounds a week for writing books against capitalism,’ schreef Orwell in 1938. ‘But I do not delude myself that this state of affairs is going to last forever.’ Staat Disney ons nog lang toe kritisch te zijn? Of bestaat over een paar decennia de noodzaak een rebellengroep te vormen in opstand tegen de bubbel van de muis?
Fijn weekend!
