TGIF | Julius mist de bioscoop. Thuiskijken kan nooit een vervanging zijn, maar we maken er het beste van.
Deze week zou Imagine zijn begonnen – het is de eerste april in zeventien jaar dat ik niet naar het festival ga. Grote grutten, wat mis ik de bioscoop.
Natuurlijk heeft de thuiskijkervaring z’n voordelen. Ik heb filmherinneringen die alleen thuis konden plaatsvinden, vooral uit mijn jeugd: met kerstmis met de hele familie voor de buis HOME ALONE kijken (mijn oma vond het allemaal heel zielig voor Joe Pesci). SCREAM met de buurmeisjes op mijn slaapkamer. Een tienerfeestje met een door wietwalmen omgeven triple bill van ZOMBIE 2, ZOMBIE 3 en ZOMBIE HOLOCAUST. En, recenter, het samen met vrienden gepassioneerd becommentariëren van allerlei moois en lelijks. Dat kan niet in de bioscoop – maar op dit moment kan het ook niet thuis. Het grote voordeel van thuiskijken is de sociale ervaring. We kijken met een groep en de film wordt van ons.
De vaker genoemde voordelen van thuiskijken zie ik juist als nadelen: dat ik op elk moment kan pauzeren om wat te drinken te pakken of een bericht op mijn telefoon te beantwoorden – of ik dat nu doe of niet – maakt vanzelf dat ik me minder door de film laat veroveren. In een zaal heb ik geen andere keuze dan me over te geven. Ook de reis naar de bioscoop draagt eraan bij; als je de moeite genomen hebt een tocht te ondernemen, kun je maar beter genieten van wat je aan het einde vindt. En de reis terug naar huis, waarbij de film de tijd krijgt door mijn hoofd te dwalen, heb ik alleen bij de hardste regenbui als nadeel ervaren.
Ik kan kortom, net als Owen Gleiberman, niet wachten weer een bioscoop te bezoeken. Maar hoe zal die er in de toekomst uit gaan zien?
Goed, voorlopig is thuiskijken de enige optie, dus laten we er het beste van maken. Wie zich verheugde op de uitgestelde blockbusters vindt hier een aardig lijstje alternatieven. Je kunt ook lekker Takashi Miike bingen, of je laten inspireren door de quarantainekijksessies van Pedro Almodóvar.
Blijf maar weg van Dinsey+, dat nare kanaal waar de volstrekt onschuldige bips van Daryl Hannah op lachwekkende wijze gecensureerd werd. Dit is misschien een grappig voorbeeld, maar de censuur is illustratief voor een groter probleem: Disneys vervalsing van de filmgeschiedenis. Blijf dvd’s en blu-rays kopen, dus. Als je series van Disney+ wil kijken, is piraterij een morelere optie dan geld geven aan die stalinistische muis.
Je kunt van alles doen om de thuiskijkervaring iets specialer te maken. Laat een film voorafgaan door een introductie, zoals deze filmpjes van Filmmuseum Eye. Of kies een film om een speciale gelegenheid: het twintigjarig jubileum van AMERICAN PSYCHO is een mooie aanleiding om die heerlijke zwarte komedie nog eens uit de kast te trekken. Lees hier wat de critici er destijds van vonden, hier een beschouwing door Scott Tobias en hier wat er zo feministisch is aan de film. Ter ere van de vorige week overleden Nobuhiko Obayashi zet ik zijn fantastische HAUSU op. Hier een mooi in memoriam over de regisseur, en hier nog een.
Ben je het stilzitten zat en wil je aan de slag? Roger Corman daagt je uit met de middelen in je huis een korte film te maken voor zijn coronavirusfestival. Laat je inspireren door deze in en om verschillende huizen gemaakte remake van BACK TO THE FUTURE PART II. En als je echt niet weet wat je met je tijd aanmoet, kun je met behulp van dit stuk proberen enkele special effects uit THE THING thuis na te maken.
Laat ik de mensen die thuis moeten vergaderen niet vergeten: gebruik deze achtergronden van Studio Ghibli om aan dat akelige ritueel iets moois toe te voegen.
Fijn weekend, en vergeet niet je handen te wassen!
