Het einde van 2022 komt eraan, en dat betekent (of we willen of niet) dat je wederom overdonderd zal worden met lijstjes die je twee weken later alweer bent vergeten. Ook bij Schokkend Nieuws is men achter de schermen al druk bezig met een opsomming van het beste wat 2022 te bieden heeft, maar geen enkele filmlijst kreeg dit jaar zo veel aandacht als de top 100 van Sight & Sound.
Het is mooi dat er in deze voorspelbare lijst een onvoorspelbare nummer één is komen te staan, maar of het filmpubliek (in de breedste zin van het woord) daar nu mee tevreden is blijft een andere zaak. De lijst wordt om de tien jaar samengesteld en bij de eerste editie was BICYCLE THIEVES van Vittorio De Sica de nummer één, tien jaar later werd het CITIZEN KANE (de film die zelfs genoemd wordt door mensen die hem niet eens hebben gezien) die lang aan kop bleef, tot in 2012 VERTIGO van Alfred Hitchcock die positie overnam, maar sinds een paar weken is die alweer verdrongen door de Belgische film JEANNE DIELMAN, 23, QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES van Chantal Akerman. Op de sociale media werd het al gauw duidelijk dat voor vele mensen deze nummer 1 een stap te ver was, als men de film in de eerste plaats al kende. In Vlaanderen schreeuwde Jan Verheyen moord en brand over het resultaat en het ontaarde al gauw op Vlaamse bekvechterij waarbij de scheldwoorden niet gespaard bleven.
Wie verstand heeft van cinema kan niet anders dan zeggen dat JEANNE DIELMAN, 23, QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES een baanbrekende film is. De meer dan drie uur durende film over een weduwe die achter de gordijntjes de betaalde liefde bedrijft is er wel één voor een zeer select cinefiel publiek. Zo elitair dat het lijstje van de “beste” 100 vooral uit lijkt te gaan van het idee dat cinema niet populair mag zijn, en daar wringt de schoen.
Laten we het bijvoorbeeld eens hebben over horror- en sciencefictionfilms, per slot van rekening bent u nog steeds op de pagina van Schokkend Nieuws. Niet dat we in het Sight & Sound-lijstje een titel uit de Troma-stal of ééntje van Charles Band zouden verwachten, maar op de honderd titels zijn er welgeteld twee horrorfilms te vinden: THE SHINING en GET OUT. Als je Martin Scorsese niet meerekent, tevens een lijst die Hollywood skipt. Geen JAWS, wel prijkt op de dertigste plaats PORTRAIT OF A LADY ON FIRE. Een prima film, maar beter dan THE GOOD, THE BAD AND THE UGLY?
We kunnen er bladzijden over palaveren, en uiteindelijk is het onmogelijk om een top 100 samen te stellen waar iedereen vrede mee vindt. Het lijstje van Sight & Sound heeft zeker zijn waarde, al was het maar om de jonkies te tonen dat film meer voorstelt dan het Netflix-aanbod, maar dit is niet het lijstje van de beste films aller tijden. Dit is een lijstje van een cinefiel (evenwel prima) maandblad dat is samengesteld door recensenten voor wie film gelijk in de eerste plaats kunst is boven entertainment.
Zijn er dan geen alternatieven? Ja hoor, massa’s, en wie weet kunt u er iets mee tijdens deze kille kerstavonden. Indiewire koos er dertig die volgens hun wel in het Sight & Sound-lijstje moesten instaan, Empire koos er honderd, en ook Esquire heeft er honderd gevonden ook al doet een keuze als THE KARATE KID de wenkbrauwen fronzen, wie omgekeerd te werk wil gaan vindt hier de beste slechte titels, Tarantino (tegenwoordig podcaster) vond er 48 en om je zoet te houden heb je hier nog een lijstje van 200 horrorfilms. En voor iets obscuurder wil gaan, zijn hier nog honderd horrortitels van Slant. En als u ze ondertussen nog niet beu bent, binnenkort komt die van Schokkend Nieuws online!
