Een film over een wereldwijde zoektocht naar een mystiek voorwerp dat het lot van de mensheid kan veranderen – daarbij denk je meteen aan RAIDERS OF THE LOST ARK. Heerlijke film, en een groot succes. Het valt Michelle Yeoh dus nauwelijks kwalijk te nemen dat ze voor het door haar mede-geproduceerde the touch onbeschaamd teruggrijpt op deze klassieker.
Opgetuigd met oosterse vechtsporten had dat een energieke vertelling op kunnen leveren. De Ark is hier een Sharira, de essentie van een gecremeerde heilige Tibetaanse monnik. Snode miljonair Karl (Roxburgh) denkt ermee de wereld te kunnen overheersen. Een familie van Chinese circusacrobaten onder leiding van Pak Yin Fay (Yeoh) moet dat verhinderen, geholpen door meesterdief Eric (Chaplin). Het goede nieuws is dat THE TOUCH een tamelijk sjieke bedoening is geworden. Er is niet bezuinigd op de aankleding en het filmen op uitheemse lokaties. Veteraan-cameraman Pau brengt het allemaal prachtig in beeld. Het slechte nieuws is dat Pau, als regisseur uit het oog is verloren dat het verhaal een hoger tempo zou moeten hebben. De actiescènes liggen voor een Hong Kong-actiefilm erg ver uiteen, en de choreografie van de gevechten is niet opzienbarend. Dat de westerse acteurs niet dezelfde training in vechtsporten hebben gehad als Yeoh speelt daarbij zeker een rol. Bijna pijnlijk wordt dat in de finale, wanneer schurk Roxburgh er als versteend bijstaat terwijl om hem heen de hel losbreekt. THE TOUCH weet zijn potentieel niet te vervullen en eindigt als een tussendoortje in plaats van een klassieker.
Copyright Ruben D. Drukker. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #64, p47.
