Als men het heeft over het Pistool van Tsjechov wil dat zeggen dat wanneer er in de eerste akte van een stuk een pistool wordt geïntroduceerd, dit in de laatste akte afgeschoten wordt. In HIDE AND SEEK vinden we dan wel niet zijn pistool, maar wel Tsjechovs speeldoos en badkuip, zijn vleesmes, kat en vooral zijn fluitketel.
De recente weduwnaar Calloway (De Niro) verhuist met dochter Emily (Fanning) naar het platteland. Al gauw gebeuren er rare dingen, en Emily (een somber kind en ‘dus’ met zwart haar) houdt vol dat ‘Charlie het deed.’ Aan ons om te raden wie de moorddadige Charlie is: is het de sherrif, de aan kanker gestorven buurjongen of toch ’t meiske zelf? In rap tempo wordt een aantal mogelijke verdachten geïntroduceerd, maar even snel kunnen ze weer worden weggestreept. Wanneer Charlie het lijk van een volwassen en niet al te tengere vrouw (Janssen) versleept, valt de tienjarige Emily bijvoorbeeld al af als kandidaat. Bovendien, het kan toch niet zo zijn dat een De Niro wordt ingehuurd om dan slechts een schlemiel te spelen? Nog in de eerste helft van de film maakt een incident met een fluitketel al duidelijk dat de brave Calloway er niet altijd helemaal met zijn kop bij is…
Samen met GODSEND, die andere recente De Niro-miskleun, kan HIDE AND SEEK misschien een curiosum worden genoemd, als thriller slaat dit van psycho-nonsens doordrenkte filmlange SHINING-citaat de plank volledig mis.
Copyright Remco van Straten. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #66, voorjaar 2005.
