QUARANTAINECADEAU | Corona – we zijn er wel op uitgekeken. Voor iedereen die zich thuis te pletter verveelt brengt Schokkend Nieuws enkele prachtige genrefilms over het voetlicht. Gratis en legaal online te kijken. Vandaag: bloed aan de wieken met THE WINDMILL MASSACRE! Alleen te zien tot maandagochtend, 7:00.
Regisseur Nick Jongerius benaderde Schokkend Nieuws enkele dagen geleden. ‘Ik zag een heel goed initiatief gisteren op jullie website met het tijdelijk vrijgeven van die documentaire over THE JOHNSONS. Supergaaf! Zouden we zoiets ook niet kunnen doen voor THE WINDMILL MASSACRE? Ik vind het prima om onze film even tijdelijk ‘open’ te zetten voor het publiek.’ Fantastisch aanbod! Jongerius was (mede)producent van onder meer DOODEIND (Erwin van den Eshof, 2006) en FRANKENSTEIN’S ARMY (Richard Raaphorst, 2013). THE WINDMILL MASSACRE, over een stel toeristen dat de pech heeft tegen een moorddadige molenaar aan te lopen, regisseerde hij zelf. In Schokkend Nieuws 121 (augustus/september 2016) publiceerden we een uitgebreid interview en setverslag van THE WINDMILL MASSACRE.
This isn’t Hell, this is Holland!
De interieurscènes van de Engelstalige en Nederlands-Amerikaans gefinancierde film werden geschoten in de filmstudio’s aan de Amsterdamse Duivendrechts kade. Achter de zwarte studiogordijnen, onder de lampen: een houten vloer, antieke meubels, een oude potkachel. Een Oudhollands decor voor een gelikte horrorfilm . Scenarioschrijver en regisseur Chris W. Mitchell (DE POEL) schreef mee het scenario. ‘Iets dat neigt naar een sprookje van Grimm,’ vertelt Jongerius. ‘Chris vond het ook leuk om er een ode aan de oude Hammer-films van te maken. Het is best wel tongue-in-cheek. Op momenten dat er van alles uitgelegd moet worden, volgt een enorme bliksemschicht; juist om het allemaal wat groter te maken, wat sprookjesachtiger. Het grimmige silhouet van de molen, rare knotwilgen, lange schaduwen bij de houtkachel…’
‘We hebben een traditionele horrorfilm gemaakt, maar op bepaalde punten zijn we wel van de gebaande paden getreden. Bijvoorbeeld door niet te kiezen voor tieners die een voor een worden afgeslacht, maar door goede acteurs te casten. Ik wilde niet dat de moorden heel arbitrair zouden zijn. Wat is de molen? Wat is de molenaar? Hoe zit het nou in elkaar? Dat moest duidelijk worden en er moest een onderlaag in zitten. Het gaat eigenlijk over geheimen: alle personages dragen een geheim met zich mee – en Amsterdam trekt zondaars aan.’
He will grind you!
Aangetrokken tot die zonde is een gezelschap van buitenlandse toeristen. Producent Daniel Koefoed somt op: ‘Jennifer (Charlotte Beaumont), is een Australische die in Nederland is beland. Het klassieke backpacking through Europe. Ruby (Fiona Hampton, is een Française, een ex-model. Douglas is een Engelse zakenman die met zijn zoon Kurt naar Amsterdam is gekomen voor wat bonding, maar ook hij heeft een geheim. En dan hebben we nog de Japanse toerist, Takashi en Jackson , een militair die met een groepje van zijn maten vooral naar de red light district wil. De bekendste naam is Noah Taylor (EDGE OF TOMORROW, LARA CROFT TOMB RAIDER). Hij speelt de rol van Nicholas, een Engelse dokter met een fascinatie voor schilderkunst. Ze komen allemaal op een bustoer terecht en stranden met motorpech in de middle of nowhere… Het wordt donker… en het eerste wat ze zien is die molen…
Tourleider Abe wordt gespeeld door een oude bekende van Schokkend Nieuws. Acteur Bart Klever was veelvuldig te zien op televisie en in het theater, maar wij spraken hem toen hij nog een van de onfortuinlijke kampeergasten speelde in DE POEL. Nu dus THE WINDMILL MASSACRE. ‘Ik ben eigenlijk helemaal geen horrorfan, maar het is ontzettend lollig om te doen. DE POEL was meer een psychologische thriller; dit is echt met darmen die eruit komen en zo. De reizigers komen eerst in een oud bouwseltje terecht. Een schuurtje, maar als je goed kijkt is het geen schuur, maar een oude kerk. En dan begin ik te vertellen van de oude legende van de molenaar Hendrik, die ter dood veroordeeld werd omdat hij een deal gesloten had met de duivel.’
Grijze haren
De molen, de Zaandplatte, dateert van 1789 en staat in Ruinen. Andere exterieurscènes werden gefilmd in Beneden-Leeuwen, Varik en Amsterdam. De vele creatieve kills zijn het werk van Rob’s Propshop. ‘Het uitgangspunt was om zoveel mogelijk practical effects te doen: alle bloed- en gore-effecten. Daar zijn we grotendeels in geslaagd. Wat je wel merkt is dat het heel erg veel tijd kost om het goed te doen, en omdat we bijna alles bij nacht draaiden was het af en toe lastig. Per kill heb ik er wel een paar grijze haren en de nodige hartkwalen bijgekregen.’
Een van de spectaculaire set-pieces is het moment waarop de bus in het water kiepert. ‘Dat was een hele puzzel. We hadden natuurlijk maar één bus, dus het moest echt in een enkele take. We hebben voor die scène drie camera’s gehuurd. Je moet heel goed opletten dat je echt alles hebt, zodat je bij de montage niet in de problemen komt. Je hebt verschillende technieken om zo’n bus in het water te laten vallen, maar die lukten eigenlijk allemaal niet. Uiteindelijk hebben we gewoon een vorkheftruck heel hard tegen die bus aan laten duwen en de camera zo gepositioneerd dat je die vorkheftruck niet ziet. Heel old skool.’
‘We filmden in een natuurgebied, dus er waren ook veel restricties. Terecht natuurlijk. We moesten bijvoorbeeld de motor eruit slopen voordat de bus het water in kon. Maar zonder motor kon de bus natuurlijk ook niet meer rijden, dus toen de bus een klein stukje naar achter moest … En, weet je, dan staat de producent, Daniel, dus ook gewoon mee te duwen.’
Na de massacre Jongerius kijkt terug op een hectische opname- en montageperiode. ‘Waar ik heel veel van geleerd heb, is hoe bepalend het begin en het einde van de film zijn. Dat klinkt als een enorme dooddoener, maar ik heb de impact toch beter leren inschatten. Ik heb met verschillende openingsscènes geëxperimenteerd. De opening, zoals die in het script stond, was teveel in het slasher-genre. Het zag er goed uit, het was spannend, maar ik ken dat wel zo langzamerhand. Niet verrassend genoeg. Die opening heb ik er uiteindelijk dus uit gekieperd. De eindscène heb ik voor een deel opnieuw gedraaid. Ik heb het op een behoorlijk guerrilla-manier nét een andere twist weten te geven. Als je de film nu ziet, zul je nooit weten dat-ie een ander einde had. Ik verklap er verder niks over. Brian de Palma zei: ‘Je moet trouw blijven aan de clichés van het genre,’ en daar ben ik het zeer mee eens.’
Bewerking van het artikel in Schokkend Nieuws 121. Copyright: Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende.
THE WINDMILL MASSACRE is tot maandagochtend 7:00 gratis te zien:
