TGIF | Voor iemand die niet van superhelden houdt, heb ik het deze vrijdag wel erg veel over JUSTICE LEAGUE. Het blijkt onvermijdelijk: er was afgelopen weken veel te doen om de nieuwste DC-film.
“If a B character from Marvel shut downs and outperforms the A team from DC, that’s an embarrassment,” zei ‘een JUSTICE LEAGUE insider’ vorige week tegen The Hollywood Reporter. Na het succesvolle WONDER WOMAN (Patty Jenkins, 2017) moest het team van superhelden zorgen voor de definitieve redding van de DC Extended Universe. Dat loopt vooralsnog anders. Met uitzondering van de flop GREEN LANTERN (Martin Campbell, 2011) had JUSTICE LEAGUE (Zack Snyder/Joss Whedon) het meest teleurstellende (lees: minst winstgevende) openingsweekend in de Verenigde Staten van alle DC-superheldenfilms ooit. In tegenstelling tot het commercieel succesvolle THOR: RAGNAROK (Taika Waititi, 2017) wordt JUSTICE LEAGUE ook nog eens neergesabeld door de meeste filmcritici. An embarrassment indeed.
Waar gaat het steeds mis en is er hoop voor de DC Extended Universe? Volgens Siddhant Adlaka (Birth. Movies. Death) zijn de DC-superhelden op zichzelf – met uitzondering van Wonder Woman (Gal Gadot) – niet interessant of leuk genoeg. Het publiek voelt zich niet verbonden, laat staan dat ze behoefte hebben aan de interactie tussen deze personages in een film zoals JUSTICE LEAGUE. Adlaka’s oplossing? Een compleet nieuwe identiteit voor het DC Extended Universe. Maar ja, daar is het inmiddels wel een beetje te laat voor. Misschien kan het in 2018 te verschijnen AQUAMAN iets goedmaken. James Wan liet via Twitter alvast weten dat zijn versie van de onderwaterwereld geen gebruik maakt van de bekritiseerde luchtbubbels voor dialogen uit JUSTICE LEAGUE. Voordat de nieuwste DC-film in de bioscoop verscheen, was er trouwens ook al kritiek op de kostuums van de Amazonians. Dat blijkt nu meer dan terecht: exit Patty Jenkins en de male gaze is terug. Het vrouwelijke lichaam wordt helaas weer geobjectificeerd.
Opvallend is daarnaast de controverse rondom JUSTICE LEAGUE en Rotten Tomatoes. Begin november heeft Rotten Tomatoes See It/Skip It gelanceerd: een wekelijks filmpje op hun Facebook-pagina waarin een nieuwe release wordt besproken. De discussie eindigt met de onthulling van de score op Rotten Tomatoes en tot die tijd (de avond voor de Amerikaanse première) zijn alle recensies van de desbetreffende films onzichtbaar op de website. Vorige week was JUSTICE LEAGUE aan de beurt (met de bekendmaking van een magere 41%) en dat zorgde voor opgetrokken wenkbrauwen bij zowel fans als critici. Dat distributeurs werken met embargo’s of geen persvoorstelling organiseren uit angst voor slechte recensies is niet nieuw, maar nu wordt getwijfeld aan de autonomie van Rotten Tomatoes. Het moederbedrijf van distributeur Warner Bros heeft namelijk aandelen in het moederbedrijf van Rotten Tomatoes. De late bekendmaking van de Rotten Tomatoes-score wordt door sommigen daarom gezien als een strategische keuze: een manier om het publiek vlak voor de première informatie te onthouden over de kwaliteit van film. Deze complottheorie wordt natuurlijk ontkend door Rotten Tomatoes – en het bezoekersaantal viel dus sowieso tegen – maar naar aanleiding van het incident verschenen interessante artikelen over de toekomst van filmkritiek en de rol van Rotten Tomatoes.
Genoeg JUSTICE LEAGUE, maar wel nog iets over filmkritiek. Wat hopelijk verdwijnt in de toekomst is het verschrikkelijke CinemaSins. YouTuber bobvids is al een tijd bezig met het ondermijnen van de Everything Wrong With-video’s door aan te tonen welke fouten CinemaSins maakt in hun filmkritiek, bijvoorbeeld met CABIN IN THE WOODS (Drew Goddard, 2012). Als kroon op zijn werk plaatste bobvids deze maand de video Sustaining Stupidity – Why CinemaSins is Terrible: een gedetailleerde analyse van 35 minuten waarin hij aantoont waarom CinemaSins slecht is voor de kijkers, voor filmcritici en voor de films zelf. Scènes worden bijvoorbeeld totaal verkeerd geïnterpreteerd door CinemaSins waardoor het publiek wordt misleid over de kwaliteit van een film. Neemt bobvids CinemaSins te serieus en is het slechts onschuldig vermaak? Als je met ja antwoordt, is zijn video wat mij betreft verplichte kost. Wist je bijvoorbeeld dat de eigenaren van CinemaSins een achtergrond hebben in internetmarketing en het creëren van clickbait? En dat sommige mensen op basis van hun video een briljante film zoals GET OUT (Jordan Peele, 2017) niet gaan zien?
Ik heb nog wat andere, non-clickbait, linkjes voor dit weekend. Zoals deze nieuwsgierig makende trailer van A QUIET PLACE, de in april te verschijnen bovennatuurlijke thriller van John Krasinski. Of luister naar de nieuwe Geek’s Guide of the Galaxy podcast over CHANNEL ZERO en waarom deze horrorserie beter is dan het (te) gehypete STRANGER THINGS. “It’s so much more radically, politically, and psychologically interesting than anything STRANGER THINGS has ever said in its entire two seasons,” aldus gast en auteur Grady Hendrix. Ook interessant is dit artikel van Vulture over hoe Charles Manson in leven wordt gehouden door de populaire cultuur. De nieuwe film van Quentin Tarantino gaat, in tegenstelling tot eerdere geruchten, overigens niet over Manson. Tot slot verwijs ik je graag door naar deze fantastische korte horrorfilm uit de jaren tachtig die al sinds 2007 op YouTube staat en de 20.000 views nog niet heeft gehaald. Zonde, want HORROR BRUNCH!!! (Rik Carter, 1987) is extreem bloederig, grappig en zit vol nostalgische special effects en horror-referenties (van afgehakte hoofden en ledematen tot Norman Bates en Jason Voorhees). Een heerlijk begin van het weekend, niet?
Zelf ga ik op aanraden van vrienden beginnen met THE PUNISHER en na het lezen van Carlijn Kruidhofs recensie misschien zelfs naar THOR: RAGNAROK. Wie weet word ik wel een Marvelfan.
Fijn weekend!
