TGIF | Cannes is weer achter de rug en net als in 2019 werd er bij deze editie geschiedenis geschreven door de grote winnaar.
Een wonder! Afgelopen zaterdag heeft TITANE als eerste echte horrorfilm de Gouden Palm in Cannes binnengesleept. Belangrijke filmwedstrijden zijn altijd nogal snobistisch geweest tegenover genrefilms, maar misschien is dit een goede voorbode. En blijkbaar is TITANE geen kattenpis. Regisseur Julia Ducournau was voornamelijk geïnspireerd door Cronenbergs CRASH en Tsukamoto’s TETSUO: THE IRON MAN, twee bodyhorrorfilms die de interactie en transformatie tussen mens en machine prachtig neerzetten. Haar nieuwe film volgt een seriemoordenaar die zwanger raakt van een Cadillac. Geïnteresseerd? Meer heb ik niet nodig. Dit is pas haar tweede film, maar ze is nu al naam aan het maken met films die niet voor doetjes zijn. In 2017 vielen enkele bioscoopgangers flauw tijdens haar eerste film RAW. Toen ik RAW voor het eerst zag wist ik meteen dat iemand met zo’n coole visie nog een mooie carrière voor zich had liggen. Ik was dus ook verheugd toen ik las dat ze de meest prestigieuze filmprijs bemachtigd had. Als TITANE op 26 augustus in de Nederlandse bioscopen te zien is sta ik vooraan in de rij.
Er is nog een reden dat de winst van Ducournau historisch is. Zij is de tweede vrouw die de Palm wint in de geschiedenis van de competitie. In 1993 ging de Nieuw-Zeelandse Jane Campion haar voor met het drama THE PIANO. Een stap in de juiste richting, maar net als alle andere instituties van dit soort heeft Cannes flink wat in te halen als het gaat om gendergelijkheid. In 2019 mocht een criticus van Variety niet naar binnen omdat ze geen hoge hakken droeg.
Ik kan wel uren doorpraten over TITANE, maar er zijn deze week ook nog films uitgekomen. STRAWBERRY MANSION is al positief beoordeeld door onze eigen Julius Koetsier in het laatste blad. Ik heb wel zin in een dystopische avonturenfilm over een belastinginspecteur die dromen taxeert. What a twist! M. Night Shyamalan is terug met een nieuwe film! OLD is sinds gisteren te zien in de bioscoop, en draait om een familie die belandt op een strand waar je razendsnel veroudert. Gael GarcÃa Bernal, Vicky Krieps en Alex Wolff vechten allemaal tegen de ouderdom en natuurlijk is Night zelf ook van de partij. Anders is het geen Shyamalanfilm. Verder ook nog een nieuwe WRONG TURN film en de thriller RUN, die doet denken aan MISERY maar nu met Sarah Paulson in de rol van Annie Wilkes. Gisteren landde ook de nieuwe trailer voor Denis Villeneuve’s DUNE, die 13 september in de bios te zien is. Online waren er een paar Frank Herbert-puristen die zich ergerden dat Baron Harkonnen wederom rondvliegt (in het boek zweeft hij maar een paar centimeter van de grond) maar over het algemeen is iedereen het er over eens: het lijkt erop dat Villeneuve weer een oogstrelende sci-fi-wereld tot leven heeft gebracht. Volgens sommigen was BLADE RUNNER 2049 beter dan de originele Ridley Scott-film. Laten we eerlijk zijn, het zal niet heel erg lastig worden voor de Canadese regisseur om David Lynch’ DUNE te overtreffen. En dat zeg ik met alle liefde voor die jarentachtig-space-camp.
Schrijver William F. Nolan is 15 juli op 93-jarige leeftijd overleden. Nolan schreef honderden sci-fi- en horrorverhalen waarvan de meest bekende LOGAN’S RUN is, dat hij samen met George Clayton Johnson schreef. Ook werkte Nolan mee aan het script van de horrorfilm BURNT OFFERINGS uit 1976, een van de laatste films van Bette Davis. Verder in het nieuws: Jamie Lee Curtis denkt dat ze met HALLOWEEN ENDS, die in 2022 na HALLOWEEN KILLS uitkomt, gaat stoppen met Laurie Strode. THE FRIGHTENERS is 25 geworden en Bloody Disgusting publiceerde een ode aan de miniaturen van Peter Jackson. Twee prachtige video-essays verschenen ook deze week: Thomas Flight probeert uit te leggen waarom de films van David Lynch zo Lynchiaans zijn: en Acolytes of Horror analyseert waarom er zoveel afstand tussen de personages in THE EXORCIST zit. Ik heb net een speciale editie van THE EXORCIST op de kop getikt, dus dit was heerlijk kijkmateriaal. Deze week onthulde Drag Race-finalist Gottmik dat hij auditie heeft gedaan voor voor de rol van Pinhead in de aankomende HELLRAISES-remake. Gottmik bracht een prachtige hommage aan de iconische Cenobite op de catwalk van seizoen 13, waar ze net niet won. Ondanks zijn liefde voor de Hell Priest kreeg Gottmik de rol niet. Hij was niet dreigend genoeg, niet echt een verrassing voor kijkers van Drag Race. Gottmik had misschien een beeldschone Pinhead-look, de superaardige make-upartiest heeft niet echt dezelfde duistere aanwezigheid als Doug Bradley. Maar nu we blijkbaar drag queens gaan inhuren om Cenobites te spelen, dan nomineer ik alvast Alyssa Edwards. Zij is pas eng.
