Identiteit is een existentieel thema en Richard Linklater maakt er een thrillerkomedie met filosofische diepgang van. Kan dat? Wel degelijk, bewijst HIT MAN.
Richard Linklater is een soort Texaanse tegenhanger van Woody Allen: puntig in het schetsen van situaties waarin achteloze keuzes uitgroeien tot morele kwesties. En hoe je daaruit te redden. Ondertussen valt er genoeg te lachen, of te grimlachen. Het schuurt, maar op een prikkelende manier. Zijn scherts werkt louterend.
HIT MAN is een lichtvoetige film over pittige vragen, een filosofische les in de vorm van een thrillerkomedie. De moraal wordt er niet ingestampt, noch met theelepeltjes gevoerd, maar duidelijk gemaakt aan de hand van een verhaal. In de middeleeuwen heette dat een zinnespel. Anno nu zeggen we zedenkomedie.
Acteur Glen Powell was te zien in Linklaters voorlaatste, APOLLO 10 ½: A SPACE CHILDHOOD (2022), waarin herinneringen aan een onbezorgde jeugd versmelten met het historische moment van de maanlanding. Een krankzinnige combinatie van ogenschijnlijk onverenigbare zaken, met een heerlijke film als resultaat.
Dito HIT MAN, waarin Powell een professor moraalfilosofie speelt die zijn voeten op de grond houdt door bij te klussen als infiltrant van de politie in New Orleans. Die gebruikt een opsporingsmethode die in Nederland is verboden, uitlokking. Gary Johnson, de professor, doet zich voor als huurmoordenaar. Hij luist mensen erin die iemand uit de weg willen laten ruimen. Dat is het morele moeras waarin Johnson dobbert.
Het drijfzand gaat zuigen wanneer de huurmoordenaar een vrouw (Adria Arjona) ontmoet die aan haar gewelddadige echtgenoot wil ontsnappen. Het spel wordt een spiegelspel, of een dubbelspel, of een dubbel spiegelspel. Kwispelt de hond diens staart of de staart de hond?
HIT MAN is qua toon verwant aan de komedies van de Coen Brothers (denk O BROTHER, WHERE ART THOU en BURN AFTER READING) en Steven Soderbergh (LOGAN LUCKY). De plotverwikkelingen hinten naar thrillers als GONE GIRL, BASIC INSTINCT, DOUBLE INDEMNITY en Linklaters eigen A SCANNER DARKLY, maar hij geeft het scenario een persoonlijke draai.
En wie oplet, krijgt voortdurend amuses geserveerd. De katten van Powell heten Id en Ego. Dat we in New Orleans zijn blijkt uit de straatnaam Allen Toussaint Blvd. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en speelt gehaaid met het thema identiteit. Je keuzes bepalen wie je bent, maar jij kiest wie je wilt zijn.
