Een moordlustige djinn zagen we al eerder in THE WISHMASTER. De onelinerspuwende demon kon zijn slachtoffer alleen te grazen nemen als deze zo dom was om de djinn een wens te laten vervullen. ‘Be careful what you wish for.’ De DJINNS in de gelijknamige Franse horrorthriller zijn uit ander hout gesneden; zij vervullen geen wensen. Het zijn onzichtbare geesten die geruisloos toeslaan als je hun territorium betreedt. ‘Al duizenden jaren zijn zij de wachters van de woestijn’, aldus de cover.
DJINNS speelt zich af in 1960 in Algerije. Een groep Franse soldaten krijgt opdracht om in de woestijn een neergestort vliegtuig te zoeken. Als ze het gevonden hebben, blijkt dat het werkelijke doel van hun missie niet het redden van eventuele overlevenden is, maar het bergen van een metalen koffertje met mysterieuze inhoud. En er zijn meer kapers op de kust. Nog voordat ze aan de terugreis kunnen beginnen, worden de soldaten aangevallen door Algerijnse vrijheidsstrijders. Ze vinden een toevlucht in het nabijgelegen dorpje maar treffen daar een veel gevaarlijkere vijand: de djinns.
DJINNS lijkt qua opzet op films als PREDATOR en FROM DUSK TILL DAWN. De film bestaat uit twee verschillende helften zonder dat dit storend is. De eerst helft is een oorlogsfilm, de tweede helft een horrorthriller. De eerste helft is erg mooi gefilmd en zit strak in elkaar. Het tweede gedeelte stelt helaas een beetje teleur en dat komt met name omdat regisseurs en scenarioschrijvers Hugues en Sandra Martin vergeten zijn hun personages een persoonlijkheid mee te geven. Alleen hoofdpersoon Michel (Greogoire Leprince-Runguet) wordt enigszins uitgewerkt en maakt iets van een ontwikkeling door. De overige soldaten leer je verder niet kennen waardoor de tweede helft niet zo spannend is als deze had kunnen zijn. Ook een zijlijntje over een aantal gevangen genomen vrijheidstrijders voegt weinig toe. Goed geacteerd wordt er wel. Met name Saïd Taghmoaui, die je wellicht eerder gezien hebt in G.I. JOE: RISE OF THE COBRA of de remake van CONAN THE BARBARIAN, slaagt er in om boven zijn ondankbare rol als de Algerijnse rebellenleider uit te stijgen.
Wat gelukkig ook goed werkt zijn de DJINNS zelf. Het zijn geen monsters die hun slachtoffers aan stukken scheuren, maar sluipende schaduwen die wat subtieler te werk gaan. Op het design valt misschien wat af te dingen, maar de computergegeneerde wezens zien er geloofwaardig uit en hun fata morgana-achtige verschijning past goed bij de woestijndecors. 
 Helemaal aan het eind worden we tenslotte getrakteerd op een aangename verrassing; de onthulling van de inhoud van het koffertje. Geen deus-ex-machina of last-minute twist die alles op z’n kop zet, maar een verrassend inzicht in de motivatie van de DJINNS. Oneliners had-ie genoeg, maar kom dáár maar eens om bij The Wishmaster.
Di: De Filmfreak. Copyright Erik van ’t Holt. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #97, augustus 2012.
