Toevallig twee Aziatische films (Japan en Thailand), met allebei een vrouwelijke geest die van zich laat horen met behulp van inmiddels ouderwetse technologie. Huistelefoons, videobanden en foto’s die je nog bij een fotozaak laat ontwikkelen: tegenwoordig zouden ze niet meer gemaakt worden. Maar er zijn ook veel verschillen. RINGU is een sombere, ingehouden slow burner; SHUTTER een best-of-album van horrorconventies.
Waar worden we écht bang van? Is het gerechtvaardigd plot op te offeren voor een goeie scare? En waarom vallen mensen eigenlijk zo vaak flauw in de bios? Julius en Jasper hebben alle antwoorden.
