Julius en Jasper bespreken twee zombiekomedies uit 1985: Stuart Gordons RE-ANIMATOR en Dan O’Bannons THE RETURN OF THE LIVING DEAD. Als er eentje zou moeten verdwijnen, welke mag dan blijven?
Dat je met de ondoden kunt lachen, weet iedereen inmiddels dankzij BRAINDEAD en SHAUN OF THE DEAD. Pioniers in het splatter-slapstickgenre waren Stuart Gordon en Dan O’Bannon, die medio jaren tachtig de komische potentie van de zombie nog beter uitbuiten dan Romero. Op diens NIGHT OF THE LIVING DEAD is RETURN natuurlijk geïnspireerd; NIGHT-coscenarist John Russo schreef het boek en vond in O’Bannon een geschikte regisseur. In RETURN bestaat NIGHT OF THE LIVING DEAD als film, maar is die gebaseerd op ware gebeurtenissen…
Gordon zocht de inspiratie in een nog klassiekere bron: H.P. Lovecrafts verhaal Herbert West–Reanimator. Zoals de meeste latere Lovecraftfilms die Gordon en producent Brian Yuzna zouden maken, is het een bijzonder losse bewerking. Maar een Herbert West die lijken re-animeert, die is er!
Julius verdedigt THE RETURN OF THE LIVING DEAD, Jasper REANIMATOR. Als er maar eentje mag blijven, welke moet dan weg?
