Meer nog dan zijn oudere broer was Tony Scott een typisch product van de jaren tachtig. Zijn stijl was, net als die van Ridley, sterk beïnvloed door zijn ruime ervaring in het regisseren van commercials. Wat je verder ook van zijn werk mocht denken, aan de buitenkant blonk het als een vers in de lak gezette Cadillac. Dat was al zo vanaf zijn debuut uit 1983, THE HUNGER, een vampierverhaal gedrenkt in kitscherige erotiek. Met zijn tweede film, TOP GUN (1986), leverde de Brit een briljante reclamespot af voor het Amerika onder Reagan. Over jonge, roekeloze straaljagerpiloten die elkaar hoog in de lucht de loef afsteken. Love it or hate it, het is de essentiële testosteronfilm uit die jaren, die alleen al om die reden een prominente plaats in de filmhistorie verdient.
Of Scott het zich heeft aangetrokken dat zijn broer Ridley drie keer voor een Oscar werd genomineerd én de ridderslag ontving, terwijl hijzelf genoegen moest nemen met één gedeelde Emmy voor de tv-serie The Gathering Storm, is de vraag. Tony Scott leek het gewoonweg té druk te hebben met produceren om zich überhaupt over iets anders druk te maken dan film- en tv-plannen. Die gejaagdheid vinden we ook terug in zijn regiewerk, dat van hyperkinetisch camerawerk en dito montage aan elkaar hangt, met het absurde (maar dan ook door Richard ‘DONNIE DARKO’ Kelly geschreven) DOMINO uit 2005 als hoogtepunt.
Genreliefhebbers zullen Scott wel eeuwig dankbaar blijven voorTRUE ROMANCE (1993), naar een scenario van Quentin Tarantino. Dezelfde die een jaar later de vermeende homo-erotische ondertoon van TOP GUN tot onderwerp van een legendarische monoloog zou maken in de romantische komedie SLEEP WITH ME. Scott zelf zag trouwens wel brood in een vervolg op dat hoogtepunt uit zijn carrière. Het zal er niet meer van komen. Maar met zijn dood nemen we nog geen definitief afscheid van de Brit. Op IMDb worden maar liefst tien in verschillende stadia van ontwikkeling verkerende film- en tv-projecten genoemd, waaraan hij als producent was verbonden.
