Anthony Hinds (links op de foto) speelde een belangrijke rol bij de metamorfose die het Britse Hammer medio jaren vijftig onderging. De obscure B-filmstudio groeide mede onder zijn leiding uit tot de wereldwijd toonaangevende producent van horror en sciencefiction. Hinds overleed 30 september j.l., elf dagen na zijn 91ste verjaardag.
Hinds was de zoon van William Hinds, die Hammer in 1934 had opgericht. De studio zelf ging in 1937 failliet, waarna Will zich samen met zakenpartner Enrique Carreras toelegde op filmdistributie. In 1946 herrees Hammer als filmstudio uit de as onder leiding van Enrique’s zoon James. In datzelfde jaar trad ook Wills zoon Anthony toe tot het bedrijf.
Het was aan Hinds jr. te danken dat Hammer halverwege de jaren vijftig zijn koers verlegde naar het fantastische genre. Noodgedwongen, volgens Hinds, dankzij de opkomst van de televisie: ‘Het was een ramp voor ons. Alsof je een restaurant had en ineens ging de overheid overal gratis voedsel uitdelen.’ De eerste stap was een slimme. Inhakend op het succes van de BBC-serie The Quatermass Experiment maakte Hammer een speelfilmversie die eind ’54 in roulatie ging. Ook slim: met een knipoog naar de x-rating van bioscoopfilms voor volwassenen werd de titel met één letter ingekort tot THE QUATERMASS XPERIMENT. De film was een instant succes en zou twee sequels voortbrengen.
Hinds was ook de drijvende kracht achter de twee films waarmee Hammer zichzelf definitief op de kaart zette: THE CURSE OF FRANKENSTEIN (1957) en DRACULA (1958). De studio veegde er in ̩̩n keer de traditie van atmosferische zwart-withorror mee van tafel en zette er seks en sensatie Рin schreeuwerige kleuren Рvoor in de plaats. Minder opvallend voor het grote publiek was Hinds kostenbesparende beslissing om de films voortaan op locatie (in gehuurde landhuizen) te draaien in plaats van op studiosets.
Vanaf begin jaren zestig manifesteerde Hinds zich onder het pseudoniem John Elder als scenarist en schreef in die hoedanigheid, vanaf THE CURSE OF THE WEREWOLF (1961, trailer hieronder), een reeks Hammerklassiekers op zijn naam. Een greep uit de titels: CAPTAIN CLEGG (1962), THE PHANTOM OF THE OPERA (1962), THE KISS OF THE VAMPIRE (1963) en THE REPTILE (1966), die hij deels ook produceerde. Eind jaren zestig verliet Hinds de studio die hij mede had grootgemaakt na een door Amerikaanse investeerders afgedwongen personeelswisseling die hem tot assistent-producent degradeerde. Met een story credit voor de tv-film The Masks of Death (1984, met Peter Cushing als Sherlock Holmes), pikant genoeg geproduceerd door Hammer-concurrent Tyburn, sloot Hinds zijn carrière af.
