FESTIVAL | Het is weer tijd voor Camera Japan! Van 25 tot 29 september in Rotterdam en van 3 tot 6 oktober in Amsterdam. En zoals elk jaar draait er ook weer een aantal genrefilms. Theodoor Steen, Schokkend Nieuws-medewerker en lid van de selectiecommissie bij Camera Japan, tipt alvast tien films die je zeker niet moet missen!

THE FABLE (Kan Eguchi, 2019)

Een huurmoordenaar met een onwerkelijk groot talent, daarom tot The Fable gedoopt, moet gedwongen met pensioen en settelt in een klein dorpje. Deze charmante combinatie van lichtvoetige komedie en knallende actiefilm knipoogt naar de yakuza- en zwaardvechtfilms van weleer, maar ook naar westerse aftreksels als de KILL BILL-films.

FLY ME TO THE SAITAMA (Hideki Takeuchi, 2019)

De prefectuur Saitama wordt door de inwoners van Tokio een beetje gezien als een boers gehucht, een veredelde buitenwijk van hun stad. Misschien een beetje zoals Amsterdammers kijken naar de Zaanstreek. Daartegenover kijken Saitamezen naar Tokio als een elite-cultuur van arrogante en luidruchtige snobs, en ook dat zal Nederlanders bekend in de oren klinken. Want animositeit tussen dorpelingen en stedelingen is van alle tijden en alle locaties. FLY ME TO THE SAITAMA vormt dit gegeven tot een epische, dystopische sciencefictionsatire, waarbij in de nabije toekomst Tokio en Saitama in oorlog met elkaar gaan, in een onvervalste live-action anime-stijl. Waarschijnlijk dé crowdpleaser van het festival.

HARD-CORE (Nobuhiro Yamashita, 2018)

Sinds zijn internationale doorbraak met LINDA LINDA LINDA in 2005 maakt Nobuhiro Yamashita al heerlijk lichtvoetige en voortkabbelende films, zoals LA LA LA AT ROCK BOTTOM en THE DRUDGERY TRAIN. HARD-CORE voegt een nieuw element toe aan de vertrouwde zonnige mix van frivole komedie en sociaal drama, doordat de typische Yamashita-personages, slackende dromers met ambitie maar zonder kansen, dit keer een robot vinden. Sciencefiction in Yamashita-stijl dus, en dat is een heerlijke combo.

LEGEND OF THE STARDUST BROTHERS (Macoto Tezuka, 1985)

Dit lang vergeten Japanse antwoord op MOONWALKER verdient het een culthit te worden. LEGEND OF THE STARDUST BROTHERS werd geregisseerd door Macoto Tezuka, de zoon van mangagrootmeester Osama Tezuka, en heeft een cast vol cultnamen. Zo komt Monkey Punch, de bedenker van Lupin III, langs, en zien we ook genre-regisseur Kiyoshi Kurosawa (PULSE, CURE) op de aftiteling. De film zelf is een onweerstaanbare verzameling van Japanse new wave-videoclips vol monsters, zombies, bordkartonnen decors en animatiesequenties. Campy cult om van te smullen.

MIMICRY FREAKS (Shugo Fujii, 2019)

Mimicry Freaks is de meest rauwe en weerbarstige film in het programma. Een nachtmerrieachtige gore-horrorfilm over de effecten van lichamelijke mishandeling, met een script dat heen en weer springt door de tijd en droom en werkelijkheid afwisselt. Regisseur Shugo Fujii was naar eigen zeggen geïnspireerd door Amerikaanse genrefilms als EVIL DEAD en THE TEXAS CHAIN SAW MASSACRE en de film deelt de rauwe, grimmige en bloederige toon van dat slag horror.

PENGUIN HIGHWAY (Hiroyasu Ishida, 2018)

De lange rustperiode van Studio Ghibli zorgt ervoor dat veel kleinere studio’s en animatieregisseurs in het internationale gat kunnen springen. PENGUIN HIGHWAY was een grote hit op veel festivals, en het is niet moeilijk te zien waarom. Deze film, over een tienerjongen die pinguïns met magische krachten inzet in een strijd tegen moddermonsters, is een inventieve, kleurrijke avonturenfilm voor het hele gezin.

RISE OF THE MACHINE GIRLS (Yuki Kobayashi, 2019)

Het succesvolle MACHINE GIRL van Noburu Iguchi is één van de grootste klassiekers binnen de Japanse gore-cinema. Iguchi reboot zijn eigen film, nu als producent, en geeft het regiestokje over aan Yuki Kobayashi. De puberale ranzigheden en innovatieve gore-effecten blijven, want naast een schoolmeisje met een machinegeweer-arm vinden we dit keer ook robotmeisjes met borsten als dodelijke wapens. Deze film wordt niet voor niets vertoond als middernachtfilm.

SAMURAI MARATHON (Bernard Rose, 2019)

Wie de cast en crew van de films van Camera Japan dit jaar bekjkt zal verbaasd zijn daar opeens de naam Bernard Rose tegen te komen. Maar het is echt waar, de cultregisseur van CANDYMAN en PAPERHOUSE heeft zich nu gewaagd aan een Japanstalige samuraifilm. Rose, die al jaren alleen nog no-budget niemendalletjes maakt, had kennelijk deze trip overzees nodig om weer de geest te krijgen te gaan maken want SAMURAI MARATHON is spannend, prikkelend, grappig, dramatisch en werkelijk prachtig gefilmd. Niet te missen.

TETSUO: THE IRON MAN (Shinya Tsukamoto, 1989)

In het kader van het dertigjarig jubileum van deze cultklassieker vertoont Camera Japan Shinya Tsukamoto’s doorbraakfilm TETSUO: THE IRON MAN. Deze cyberpunkfilm, over een man die langzaam verandert in een metalen monster, inclusief drilboorpenis, is grimmig, groezelig en gory. De film is gemaakt met een extreem laag budget, maar deze rauwe rafelrandjes, gecombineerd met de innovatieve effecten, maken deze film tot een onvergetelijke ervaring.

WE ARE LITTLE ZOMBIES (Nagahisa Makoto, 2019)

Regisseur Nagahisa Makoto debuteert met deze cultfilm in wording. Het verhaal zou zich prima lenen voor een realistisch drama: een viertal weeskinderen ontmoet elkaar op de crematie van hun ouders, belandden op straat en moeten zien te overleven. Maar Makoto giet de film in een uiterst frisse vorm, geïnspireerd door culthorror, J-pop, 8-bit games en animecultuur, en maakt daarmee de meest kleurrijke, verrassende en vervreemdende film van het jaar.