Op 28 juni komt het Nederlandse historische epos REDBAD uit. De film vertelt het verhaal van de Friese koning Redbad en zijn gevecht tegen de Franken en het Christendom. Schokkend Nieuws interviewde regisseur Roel Reiné.
REDBAD belooft een grootse film vol veldslagen te worden, maar dat was ook te verwachten met regisseur Roel Reiné (MICHIEL DE RUYTER) aan het roer. Schokkend Nieuws sprak de in Los Angeles woonachtige regisseur in zijn favoriete Thaise restaurant in Hollywood en vroeg hem de maliënkolder van het lijf over zijn nieuwste spektakelfilm.
Waarom trok het verhaal van Redbad je aan?
‘Al van kinds af aan houd ik heel erg van geschiedenis. Wij Nederlanders zijn anders dan de Fransen of de Italianen en dat komt omdat wij nooit veroverd zijn door de Romeinen. Daarom hebben wij tot de 8ste/9de eeuw nog altijd een heidens geloof gehad, terwijl de rest van Europa al Christen was in 200 na Christus. Wij hadden onze eigen cultuur en toen kwamen opeens de Franken die ons dwongen tot het Christendom. Wat mij fascineert aan dit verhaal en dit personage is die verschuivende cultuur. Hoe ging men in die tijd daarmee om? Hoe ging Redbad daarmee om? En hoe kan je dat spiegelen naar het heden? We zitten nu immers in eenzelfde soort fase: het Christendom is aan het vervallen, moslimextremisten rukken op, we hebben te kampen met vluchtelingenproblemen… Al die dingen die nu spelen waren in de 8ste eeuw rond Redbad ook al gaande. Je kan deze tijd beter begrijpen door te kijken naar het verleden en dat trok mij heel erg. De film gaat heel erg over identiteit, religie, keuzes maken, tolerantie. REDBAD gaat eigenlijk helemaal niet over Viking-gevechten, maar het zit er wel in natuurlijk, want je moet ook gewoon een coole film maken.’
Er zitten geweldige vechtscènes in de film, die kom je eigenlijk niet tegen in Nederlandse producties. Hoe heb je dat aangepakt?
‘We hebben veel samengewerkt met Vanguard, een historische re-enactment groep met hele goede zwaardvechters en geweldig veel passie en kennis. Met hen zijn we in een heel vroeg stadium al begonnen met de figuratie te trainen. Iedere maand was er een sessie ergens in Nederland waarbij zij honderd figuranten trainden en dat vormde de basis van de veldslagen. Ook de acteurs werden door Vanguard getraind en later zijn daar stuntmensen bijgekomen, onder meer uit Zuid Afrika, en een Thaise vechtcoördinator met wie ik veel films heb gedaan. Hij heeft nog apart met Gijs Naber, Loes Haverkort en Lisa Smit getraind.’
Vind jij het als regisseur belangrijk om zo veel mogelijk alles echt te houden?
‘Ik ben geen CGI-regisseur, nooit geweest ook. Iedereen is nog steeds verbaasd dat ik tijdens het filmen van MICHIEL DE RUYTER geen green-screen heb gebruikt. In REDBAD ook niet, want ik houd van echte locaties. Ik vind: acteren is reageren, dus je moet een situatie creëren als regisseur waarin je een wereld bouwt voor de acteurs. Ik ben ook erg trots op de locaties.’
Je hebt Nederland prachtig in beeld gebracht.
‘Nederland is ook zo mooi! Je moet ook gewoon in Nederland draaien. Je gaat toch niet in Slowakije draaien en doen alsof het in Nederland is? Dat vind ik zo belachelijk. En je wilt toch ook figuranten met Nederlandse gezichten? Nederland heeft fantastische locaties. Klaas, de producent van REDBAD, komt uit Friesland en samen met hem heb ik dagenlang door die provincie getoerd. Toen heb ik dingen van Nederland gezien waarvan ik niet wist dat ze zo mooi waren, zoals het prachtige moeraslandschap dat we ook in de film gebruiken. Dat is gewoon de achtertuin van Klaas! Het enige dat we hoefden te doen is de moderne dingen eruit halen, zoals een toren of een verkeersbord, maar de rest is er gewoon.’
Heb je in Los Angeles iets geleerd waarvan je denkt: Ik had Redbad niet kunnen maken zonder…
‘Ik heb hier geleerd: “Anything is possible”. Als in Nederland mensen zeggen ‘Roel dat kan niet!’, dan zeg ik meteen ‘Natuurlijk kan dat wel!’ Ik heb op sets gestaan met vijfhonderd figuranten, twintig olifanten en grote gevechten, maar dan in de jungle met watervallen en kabels. Dus voor mij is veertig mannen die op elkaar inrennen met zwaarden eigenlijk peanuts. “Hier begin je met rennen, daar stop je met rennen en dan sla je met je zwaard, actie, go!” Zo moeilijk is dat eigenlijk niet.’
Het genre historisch-episch wordt niet vaak gemaakt in Nederland. Hoop je dat er meer van dat soort films gemaakt gaan worden?
‘Ik hoop het wel, want Nederland heeft een fantastische historie. Wat ik alleen heel erg merk in Nederland is dat de films daar erg braaf zijn, ze zijn erg normaal. Dat is ook de reden dat ik heel veel Nederlandse films niet goed vind. Op de set van REDBAD merkte ik dat ook. Het was dag twee of zo. Ik zet de regenmachine aan, mensen zitten buiten bij het kampvuur in de regen en het ziet er cool uit. Komen er crewleden naar me toe die zeggen: “Roel, het is toch niet realistisch dat er mensen buiten in de regen zitten bij dat kampvuur?” Ik had echt zoiets van: “Wat zeg je nou??” Da’s precies wat er mis is met de Nederlandse film. Mensen zijn zo extreem op zoek naar realisme dat de films gewoon fucking boring worden. Film moet gewoon bigger than life zijn, niet allemaal zo realistisch. Fuck that.’
Ik denk dat men in Nederland ook lang gedacht heeft: we kunnen geen epos maken, daar zijn we het land niet voor.
‘We kunnen het absoluut wel! Waarom niet? De Belgen kunnen het. Die maken fantastische historische films.’
Hoop je dat deze film een herwaardering teweeg gaat brengen van de Nederlandse geschiedenis en de Nederlandse landschappen?
‘Het zou mooi zijn als dat zou gebeuren. Wij hebben een heel rijke geschiedenis en ik vind dat wij heel erg trots mogen zijn op wie we zijn en wat we gedaan hebben. Misschien ben ik daar heel sentimenteel in omdat ik al vijftien jaar in Amerika woon. Los van stroopwafels en kroketten mis ik het land Nederland ook en daarom is het zo mooi voor mij om daar films te maken. Wanneer we zo’n drone-shot maakten over het strand van Ameland dan zie je de duinen en het water en daar kreeg ik gewoon kippenvel van, zo mooi is dat. Als je die emotie als filmmaker kunt vertalen naar beeld dan heb je iets goeds te pakken.’
